Το Γκουαγιακίλ βρίσκεται στον Ισημερινό (Εκουαδόρ) και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του Ειρηνικού. Αποτελεί τη μεγαλύτερη και πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της χώρας με πληθυσμό 2,7 εκατομμύρια κατοίκους.
Βρίσκεται σε απόσταση 250 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας του Εκουαδόρ Κίτο. Το κλίμα είναι τροπικό με μπόλικη υγρασία και συχνά η πόλη έρχεται αντιμέτωπη με σεισμούς αλλά και τσουνάμι.
Λίγο πριν τα μέσα του 16ου αιώνα στην περιοχή κατοικούσαν φυλές ιθαγενών. Ουσιαστικά η πόλη ιδρύθηκε από τους Ισπανούς όπου κατέκτησαν τη περιοχή την εποχή αυτή.
Το 1535 έφτασαν στον κόλπο του Γκουαγιακίλ οι Ισπανοί και στις αρχικές τους βλέψεις ήταν η κατάκτηση της ενδοχώρας. Στην ενδοχώρα μπορούσε κανείς να θαυμάσει τα σημαντικότερα επιτεύγματα της αυτοκρατορίας των Ίνκας.
Ο πρώτος οικισμός αριθμούσε περίπου 70 κατοίκους που όμως ένα μεγάλο ποσοστό πέθανε αρκετά γρήγορα από ασθένειες. Όπως κάθε λιμάνι έτσι και το Γκουαγιακίλ αποδείχθηκε χρήσιμο για τη μεταφορά των προϊόντων αρχικά. Έπειτα η τοποθεσία του ήταν ιδανική για τον έλεγχο των ακτών.
Το 1544 με την υποχώρηση των ιθαγενών οι Ισπανοί κατάφεραν να φτιάξουν έναν οικισμό για να μπορέσουν να ελέγχουν την περιοχή και να δημιουργήσουν ένα ισχυρό εμπορικό λιμάνι. Με μόλις 15 κατοικίες και μια εκκλησία ο πρώτος οικισμός συνάντησε αρκετά εμπόδια.
Δέχθηκε αρκετές επιδρομές από πειρατές με την πρώτη χρονικά να πραγματοποιείται το 1586 από τον Άγγλο Τόμας Κάβεντις. Περίπου έναν αιώνα μετά ο επίσης Άγγλος Ουίλιαμ Νταμπιέρ κατέστρεψε την πόλη.
Επιπρόσθετα το κλίμα δεν ήταν το ιδανικό και ευνοούσε τις διάφορες τροπικές ασθένειες. Έπειτα υπήρχε ισχυρός ανταγωνισμός από το λιμάνι Πορτοβιέχο που βρίσκονταν βορειότερα του Γκουαγιακίλ. Οι Ισπανοί είχαν κατασκευάσει και αυτό το λιμάνι και μάλιστα είχε συγκεντρώσει μεγάλο μέρος της εμπορικής κίνησης.
Οι Ισπανοί αποφάσισαν να ενισχύσουν τη πόλη και δημιουργήθηκαν καλύτερες οχυρώσεις με περισσότερο στρατό. Η δραστηριότητα των πειρατών μειώθηκε και η πόλη του Γκουαγιακίλ γνώρισε μια τεράστια ανάπτυξη και σταδιακά έγινε το σημαντικότερο λιμάνι ολόκληρης της χώρας και έφτασε στο απόγειο της τον 17ο αιώνα.
Η πόλη έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ανατροπή της Ισπανικής κυριαρχίας και μάλιστα κήρυξε την ανεξαρτησία της στις 9 Οκτωβρίου του 1820. Δεν τη διατήρησε για μεγάλο χρονικό διάστημα και αναγκάστηκε να ενσωματωθεί στην Μεγάλη Κολομβία του Σιμόν Μπολιβάρ.
Στη περιοχή μάλιστα βρίσκουμε το μνημείο όπου είναι αφιερωμένο στην ιστορική συνάντηση το 1822, δυο εκ των μεγαλύτερων ηγετών της Λατινικής Αμερικής του Σιμόν Μπολιβάρ με τον Χοσέ δε Σαν Μαρτίν.
Το 1831 το Γκουαγιακίλ με τη διάσπαση της Μεγάλης Κολομβίας θα ενταχθεί όπως ήταν λογικό στο Εκουαδόρ. Το 1860 διεξήχθη η μάχη του Γκουαγιακίλ στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του Εκουαδόρ. Το 1896 μια πυρκαγιά έκαψε μεγάλο μέρος της πόλης.
Η ανάπτυξη του εμπορίου βοήθησε στην ανάπτυξη της εργατικής τάξης και κατ’ επέκταση του εργατικού κινήματος της χώρας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της πόλης. Μάλιστα στην μεγάλη απεργία του 1922 έχασαν τη ζωή τους 300 άνθρωποι.
Στην πόλη μπορούμε να θαυμάσουμε τη γοητευτική γειτονιά Las Penas τον φάρο στην κορυφή του Cerro de Santa Ana αλλά και το ιστορικό πάρκο της πόλης που μας μαθαίνει τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των κατοίκων. Περίεργο σκηνικό αποτελούν τα ικγουάνα που ξεκουράζονται στο πάρκο Seminario.
Στο Γκουαγιακίλ γεννήθηκε και ο θρύλος του τένις για το Εκουαδόρ Andres Gomez Santos, όπου το 1990 είχε φτάσει στην κατάκτηση του Roland Garros.
BONUS FACT : Η πρωτεύουσα της χωράς το Κίτο είναι χτισμένη στους πρόποδες του ποταμού Γκουαλαμπάμπα σε υψόμετρο μάλιστα 2.850 μέτρων.
Είναι η δεύτερη πιο ορεινή πρωτεύουσα του κόσμου πίσω από το Λα Πας της Βολιβίας. Ο πληθυσμός της είναι περίπου 2 εκατομμύρια και κατέχει και πάλι τη δεύτερη θέση αφού μεγαλύτερη πόλη της χώρας είναι το Γουαγιακίλ.
Από το 1978 βρίσκεται στον Κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Πηγή: Wikipedia
