Η ιστορία του Τιτανικού, μέλους του στόλου των White Star Line, είναι από τις πιο τραγικές και σύντομες ιστορίες που έχουν συγκλονίσει την ανθρωπότητα. Ο κόσμος περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία το παρθενικό μεγάλο ταξίδι που θα έκανε το πλοίο, αφού πρώτα είχε πληροφορηθεί για το μεγαλείο και την πολυτέλειά του.
Πως όμως φτάσαμε από τις διθυραμβικές δηλώσεις περί άνεσης και ασφάλειας του Τιτανικού πριν καλά καλά ταξιδέψει, στο βυθό της θάλασσας μαζί με 1500 άτυχους επιβάτες; Ας δούμε τα γεγονότα συνοπτικά.
Ο Τιτανικός (RMS Titanic) κατασκευάστηκε από το ναυπηγείο Harland & Wolf στο Queen’s Island του Μπέλφαστ, παρέα με το αδελφό υπερωκεάνιο πλοίο RMS Olympic (σσ. στα ελληνικά δεν έχει χρησιμοποιηθεί κάποια ονομασία, αλλά εύκολα θα μπορούσε το Ολυμπιακός ή το Ολύμπιος). Τα δίδυμα σκάφη ήταν τόσο μεγάλα που ειδικά διαμορφωμένα εργαστήρια ξυλουργικής και λεβητοστάσια στήθηκαν ώστε να συμβάλλουν στην κατασκευή τους. Τους παραχωρήθηκε χώρος που συνήθως καταλαμβάνουν τρία μεγάλα κτίρια.
Ο Τιτανικός (RMS Titanic) κατασκευάστηκε από το ναυπηγείο Harland & Wolf στο Queen’s Island του Μπέλφαστ, παρέα με το αδελφό υπερωκεάνιο πλοίο RMS Olympic (σσ. στα ελληνικά δεν έχει χρησιμοποιηθεί κάποια ονομασία, αλλά εύκολα θα μπορούσε το Ολυμπιακός ή το Ολύμπιος). Τα δίδυμα σκάφη ήταν τόσο μεγάλα που ειδικά διαμορφωμένα εργαστήρια ξυλουργικής και λεβητοστάσια στήθηκαν ώστε να συμβάλλουν στην κατασκευή τους. Τους παραχωρήθηκε χώρος που συνήθως καταλαμβάνουν τρία μεγάλα κτίρια.
Tο RMS Carpathia έπλεε όλη τη νύχτα με μεγάλη ταχύτητα και με σημαντικό κίνδυνο, καθώς έπρεπε να αποφύγει πολλά παγόβουνα καθ ‘οδόν. Τα φώτα του Carpathia εντοπίστηκαν για πρώτη φορά γύρω στις 03:30, γεγονός που ενθουσίασε τους επιζώντες, αν και χρειάστηκαν αρκετές ώρες για να αποβιβαστούν όλοι στο πλοίο.
Όταν το Carpathia έφτασε στην προβλήτα 54 στη Νέα Υόρκη το βράδυ της 18ης Απριλίου μετά από ένα δύσκολο ταξίδι με ομίχλη, καταιγίδες και ταραγμένες θάλασσες, περίπου 40.000 άνθρωποι στέκονταν στις αποβάθρες, αφού είχαν ενημερωθεί για την καταστροφή μέσα από μηνύματα απ’ το Carpathia και από άλλα πλοία. Το ακριβές μέγεθος όμως της καταστροφής έγινε δημόσια γνωστό αφού αγκυροβόλησε το πλοίο.
Μετά το πρώτο σοκ της καταστροφής, ο κόσμος αντέδρασε με οργή. Τα ερωτηματικά πολλά! Γιατί υπήρχαν τόσες λίγες σωσίβιες λέμβοι; Γιατί ο Joseph Bruce Ismay (σσ. πρόεδρος της White Star Line και επιβάτης του Τιτανικού) έσωσε τη ζωή του ενώ τόσοι άλλοι πέθαναν; Γιατί ο Τιτανικός έπλεε με τέτοια ταχύτητα ενώ η διαδρομή του περνούσε μέσα από παγόβουνα;
Η αγανάκτηση προκλήθηκε κυρίως από τους ίδιους τους επιζώντες. Ακόμα κι όταν επέβαιναν στο Carpathia στο δρόμο για τη Νέα Υόρκη, ο Lawrence Beesley (σσ. επιστήμονας, δημοσιογράφος και συγγραφέας) και άλλοι επιζώντες αποφάσισαν να «αφυπνίσουν την κοινή γνώμη για να διασφαλίσουν τα ταξίδια στον ωκεανό στο μέλλον» και έγραψαν μια δημόσια επιστολή στους Times ζητώντας αλλαγές στους νόμους για τη θαλάσσια ασφάλεια.
Η ατμόσφαιρα στο Σαουθάμπτον ήταν βαριά! Το λιμάνι ήταν η πατρίδα για 699 άτομα που επέβαιναν στον Τιτανικό είτε ως επιβάτες είτε ως πλήρωμα. Πλήθος γυναικών, στενά πρόσωπα του επιβαίνωντων, συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία της White Star Line στο Southampton για να ενημερωθούν για τους αγαπημένους τους. 549 κάτοικοι του Σαουθάμπτον χάθηκαν στο ναυάγιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: To ναυτικό παράδοξο του ατμόπλοιου SS Warrimoo
Ο Τιτανικός ήταν σύμβολο των βιομηχανικών επιτευγμάτων του Μπέλφαστ. Στην πόλη δεν υπήρχε μόνο μια διάχυτη αίσθηση θλίψης, αλλά και μια ενοχή, καθώς όσοι είχαν κατασκευάσει τον Τιτανικό αισθάνθηκαν ότι ήταν υπεύθυνοι με κάποιο τρόπο για την απώλειά του.
Πηγές: FPG, Hulton Archive, Getty Images, Library of Congress, Rare Historical Photos, Wikipedia
