To Fehmarn Link (Δανικά: Femern Bælt-forbindelsen, Γερμανικά: Fehmarnbelt-Querung) είναι μια υποθαλάσσια σήραγγα που κατασκευάζεται αυτή τη στιγμή για να συνδέσει το νησί Lolland της Δανίας με το γερμανικό νησί Fehmarn, διασχίζοντας το πλάτος 18 χιλιομέτρων στη Βαλτική Θάλασσα. Θα παρέχει μια άμεση σύνδεση μεταξύ της βόρειας Γερμανίας και της Lolland, και από εκεί στο νησί της Δανίας, Ζηλανδία (μην μου μπερδευτείτε με την ολλανδική ομώνυμη επαρχία) και την Κοπεγχάγη.
Πρόκειται να γίνει η μεγαλύτερη οδική και σιδηροδρομική σήραγγα στον κόσμο και δυνητικά μια σημαντική σύνδεση μεταξύ της κεντρικής Ευρώπης και της Σκανδιναβίας. Θα συντομεύσει τον χρόνο ταξιδιού μεταξύ Lolland και Fehmarn από 45 λεπτά με το πλοίο σε 10 λεπτά με το αυτοκίνητο και επτά λεπτά με το τρένο. Ο ηλεκτροκίνητος σιδηρόδρομος υψηλής ταχύτητας θα μπορεί να φτάσει τα 200 χιλιόμετρα ανά ώρα.
Η σήραγγα ουσιαστικά θα αντικαταστήσει το δρομολόγιο του φέρι μποτ από το Rødby και το Puttgarden, που εκτελείται επί του παρόντος από την Scandlines, μια διαδρομή γνωστή στα γερμανικά ως Vogelfluglinie και στα δανικά ως Fugleflugtslinjen.
Το Fehmarn συνδέεται με τη γερμανική ηπειρωτική χώρα μέσω της Fehmarn Sound Bridge και το Lolland συνδέεται με μια σήραγγα και γεφυρώνει με τη Ζηλανδία μέσω του νησιού Falster, το οποίο με τη σειρά του συνδέεται με τη Σουηδική ηπειρωτική χώρα μέσω της γέφυρας Øresund.
Διαβάστε εδώ για την εξωπραγματική γέφυρα που μετατρέπεται σε τούνελ και συνδέει την Κοπεγχάγη της Δανίας με το Malmö της Σουηδίας!
Παρόλο που υπάρχει επίσης σταθερή σύνδεση μεταξύ Ζηλανδίας και Γερμανίας, μέσω της γέφυρας Great Belt, η σταθερή ζεύξη της ζώνης Fehmarn θα παρείχε ταχύτερη και πιο άμεση οδική και σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Αμβούργου και Κοπεγχάγης,
Η αρχική πρόταση της γέφυρας
Οι πρώτες μελέτες πραγματοποιήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, και ήδη από το 2000 Γερμανοί και Δανοί μηχανικοί σχεδίαζαν μια σταθερή γέφυρα σύνδεσης στο στενό Fehmarn, που θα υποστήριζε έναν αυτοκινητόδρομο τεσσάρων λωρίδων και δύο ηλεκτροκίνητες σιδηροδρομικές γραμμές. Αυτή η λύση θεωρούνταν για χρόνια το επικρατέστερο πλάνο και είχαν εκπονηθεί λεπτομερή σχέδια κατασκευής του. Η γέφυρα Fehmarn Belt αναμενόταν να ολοκληρωθεί μέχρι το 2018.
Ωστόσο, στα τέλη του 2010, μετά από περαιτέρω μελέτες, οι Δανοί σχεδιαστές του έργου δήλωσαν ότι μια υποθαλάσσια σήραγγα θα παρουσίαζε λιγότερους κατασκευαστικούς κινδύνους από μια γέφυρα ενώ το κόστος του έργου θα παρέμενε σχεδόν το ίδιο.
Η γέφυρα θα είχε μήκος περίπου 20 χιλιόμετρα αποτελούμενη από τέσσερις πυλώνες ύψους 280 μέτρων, περίπου 65 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, επιτρέποντας στα πλοία να περνούν από κάτω της. Ο σχεδιασμός των συνδέσμων της γέφυρας πραγματοποιήθηκε από την εταιρεία Dissing+Weitling όσον αφορά την αισθητική του έργου και από τις εταιρείες COWI και Obermeyer για τις μηχανικές πτυχές της κατασκευής. Το προτεινόμενο σχέδιο θα είχε τέσσερις λωρίδες αυτοκινητοδρόμου και δύο σιδηροδρομικές γραμμές.
Η λύση της σήραγγας
Αν και όπως αναφέραμε τα αρχικά πλάνα ήταν να κατασκευαστεί μια γέφυρα, η Femern A/S (η δανική κρατική εταιρεία που επιφορτίστηκε με το σχεδιασμό και τον προγραμματισμό της σύνδεσης) ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2010 ότι μια σήραγγα θα ήταν προτιμότερη. Η ιδέα της σήραγγας έλαβε υποστήριξη από τη πλειοψηφία του κοινοβουλίου της Δανίας τον Ιανουάριο του 2011. Ως εκ τούτου, μέχρι το 2012, η ημερομηνία ολοκλήρωσης είχε μετατεθεί πίσω στο 2021, ενώ ακολούθησαν και άλλες εκτιμήσεις καθυστερήσεων, το 2014 για το 2024, το 2015 για το 2028 και το 2020 για το 2029.
Τον Φεβρουάριο του 2015, το προσχέδιο νόμου για την κατασκευή κατατέθηκε στο κοινοβούλιο της Δανίας και η δανική κυβέρνηση υπέβαλε αίτηση για επιχορηγήσεις ύψους 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ με την υποστήριξη της ΕΕ, της Γερμανίας και της Σουηδίας. Τον Ιούνιο του 2015, 589 εκατομμύρια ευρώ χρηματοδότησης της ΕΕ χορηγήθηκαν στη Δανία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του προγράμματος «Συνδέοντας την Ευρώπη» (CEF), επιτρέποντας την υλοποίηση του έργου της σήραγγας.
Πηγές: Michanikos.gr, Wikipedia