Το Εθνικό Πάρκο Gunung Mulu είναι ένα πάρκο 204 τετραγωνικών μιλίων που βρίσκεται στο νησί Βόρνεο, στο Σαράουακ της Μαλαισίας.
Το πάρκο είναι πιο γνωστό για τα καρστικά του χαρακτηριστικά και τη βιοποικιλότητά του, και φιλοξενεί τον μεγαλύτερο θάλαμο σπηλαίων στη γη.
Το Eθνικό πάρκο πήρε το όνομά του από το όρος Mulu, το δεύτερο ψηλότερο βουνό στο Σαράουακ.
Το 2000, το Εθνικό πάρκο Gunung Mulu ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
H ανακάλυψη του
Οι ανασκαφές από το Σπήλαιο των Ανέμων, αποκάλυψαν ανθρώπινα λείψανα που χρονολογούνται από 500 έως 3.000 χρόνια.
Το πάρκο φημίζεται για τις σπηλιές του και τις αποστολές που έχουν οργανωθεί για να τις εξερευνήσουν και το τροπικό δάσος γύρω τους.
Η πρώτη αναφορά στα σπήλαια Mulu έγινε το 1858 από τον Βρετανό Πρόξενο στο Μπρουνέι.
Το 1932, η Tama Nilong οδήγησε τον Edward Shackleton κατά τη διάρκεια μιας αποστολής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης στην κορυφή του όρους Mulu. Ήταν η πρώτη επιτυχημένη ανάβαση στην κορυφή του όρους Mulu.
Το 1961, ο GE Wilford, του Βρετανικού Γεωλογικού Ινστιτούτου του Βόρνεο, επισκέφτηκε τις σπηλιές Mulu. Ερεύνησε το Σπήλαιο των Ελαφιών και το Σπήλαιο των Ανέμων. Μάλιστα έκανε την πρόβλεψη ότι θα ανακαλυφθούν περισσότερα σπήλαια στο μέλλον.
Το 1985, το πάρκο άνοιξε επίσημα στο κοινό. Το 1988, δημιουργήθηκε ένας σύνδεσμος μεταξύ του Σπηλαίου Καθαρού Νερού και του Σπηλαίου των Ανέμων, επεκτείνοντας το πρώτο στα 58 χιλιόμετρα. Ισχυρίστηκαν τότε, ότι ήταν το μεγαλύτερο πέρασμα σπηλαίων στη Νοτιοανατολική Ασία.
Το 1991, ανακαλύφθηκε ένα συνδετικό πέρασμα μεταξύ του σπηλαίου Blackrock και του Σπήλαιου Καθαρού Νερού, επεκτείνοντας το πέρασμα τού στα 102 χιλιόμετρα, με αποτέλεσμα να γίνει το 7ο μεγαλύτερο πέρασμα σπηλαίων στον κόσμο.
Η έκταση του
Καλύπτοντας μια έκταση 528,64 τ.χλμ., είναι το μεγαλύτερο Εθνικό πάρκο, ανοιχτό για τους τουρίστες στο Σαράουακ.
Το Εθνικό πάρκο διαθέτει 295 χλμ. εξερευνημένων σπηλαίων Βρίσκεται σε απόσταση 100 χλμ. από το Μπρουνέι και μεταξύ των κεφαλών του ποταμού Tutoh και του ποταμού Mendalam.
Η δυτική πλευρά του πάρκου είναι πεδινή περιοχή και αποτελεί το 38% του πάρκου. Η ανατολική πλευρά είναι κυρίως οι οροσειρές από ασβεστόλιθο και ψαμμίτη.
Το πάρκο κυριαρχείται από τρία βουνά. Το όρος Mulu με 2376 μέτρα, το όρος Api με 1750 μέτρα και το όρος Benarat με 1858 μέτρα.
Τα σπήλαια με αριθμούς
Το Εθνικό πάρκο έχει τρία αξιοσημείωτα σπήλαια:
- Ο Θάλαμος Σαράουακ, ένας από τους μεγαλύτερους υπόγειους θαλάμους στον κόσμο.
- Το Σπήλαιο των Ελαφιών, το μεγαλύτερο πέρασμα σπηλαίων στον κόσμο και
- το Σπήλαιο Καθαρού Νερού, το μεγαλύτερο σύστημα σπηλαίων στη Νοτιοανατολική Ασία.
Ο Θάλαμος Σαράουακ έχει μήκος 600 μέτρα, πλάτος 415 μέτρα και ύψος 80 μέτρων. Μπορεί να φιλοξενήσει 8 αεροσκάφη Boeing.
Το σπήλαιο των ελαφιών έχει διάμετρο 120 μέτρα. Από τον Οκτώβριο του 2018, το Σπήλαιο Καθαρού Νερού έχει 227,2 χιλιόμετρα εξερευνημένων περασμάτων.
Άλλα σπήλαια σε αυτήν την περιοχή είναι το Gua Nasib Bagus, το Σπήλαιο Benarat και το Σπήλαιο των Ανέμων.
Το κλίμα
Το κλίμα στο Εθνικό πάρκο Mulu επηρεάζεται από τους βορειοανατολικούς μουσώνες , την περίοδο από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο αλλά και τους νοτιοδυτικούς μουσώνες από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.
Η ποσότητα της βροχόπτωσης είναι υψηλή, η οποία κυμαίνεται από 4.000 χιλιοστά έως 5.000 χιλιοστά.
Στα πεδινά, η θερμοκρασία κυμαίνεται από 23 °C έως 26 °C° ενώ στην κορυφή του όρους Mulu, η θερμοκρασία κυμαίνεται από 14 °C έως 18 °C .
Ο κόσμος των ζώων
Στην περιοχή του πάρκου έχουν εντοπιστεί 20.000 είδη ασπόνδυλων, 81 είδη θηλαστικών, 270 είδη πουλιών, 55 είδη ερπετών, 76 είδη αμφιβίων και 48 είδη ψαριών.
Επίσης 28 είδη νυχτερίδων έχουν καταγραφεί στο πάρκο. Το σπήλαιο των ελαφιών έχει δώδεκα είδη νυχτερίδων. Αποτελεί το «σπίτι» για περίπου τρία εκατομμύρια νυχτερίδες.
Εκατομμύρια νυχτερίδες βγαίνουν από το σπήλαιο σχεδόν κάθε απόγευμα σε αναζήτηση τροφής σε μια θεαματική έξοδο, ενώ κοπάδια από χελιδόνια και κοπάδια μπαίνουν στη σπηλιά. Το πρωί συμβαίνει το αντίστροφο.
Στο πάρκο υπάρχουν 25 είδη φιδιών μεταξύ των οποίων ο δικτυωτός πύθωνας, τα φίδια Calamaria και το ριγέ κοραλλιοφίδι.
Ορισμένα αμφίβια είναι γνωστά μόνο από το Εθνικό Πάρκο Gunung Mulu, συμπεριλαμβανομένου του βατράχου Calluella flava και του φρύνου Ansonia torrentis.
To Εθνικό Πάρκο Gunung Mulu έχει 17 ζώνες βλάστησης, με 3.500 είδη αγγειακών φυτών και 1.500 είδη ανθοφόρων φυτών.
Η επίσκεψη στο πάρκο
Το 90% του πάρκου και το 95% των σπηλαίων είναι κλειστά για τους επισκέπτες εκτός από των ερευνητικών αποστολών. Υπάρχουν μόνο τέσσερις σπηλιές ανοιχτές στο κοινό. Το Σπήλαιο Καθαρού Νερού, το Σπήλαιο των Ανέμων, το Σπήλαιο των Ελαφιών και το Σπήλαιο Lang.
Όλοι οι επισκέπτες χρειάζονται άδεια και οδηγό πάρκου. Οι επισκέπτες πρέπει να οργανωθούν σε ομάδες των δέκα ατόμων με διαστήματα επισκέψεων 20 λεπτών στις τέσσερις σπηλιές.
Η έδρα του πάρκου βρίσκεται στον ποταμό Melinau, νοτιοδυτικά του πάρκου. Διαθέτει κτίριο εγγραφής επισκεπτών, κέντρο διερμηνείας, οπτικοακουστική αίθουσα και εγκαταστάσεις τουαλέτας και ξενοδοχείων 188 δωματίων.
Το πάρκο είναι προσβάσιμο αεροπορικώς από το Miri, το Limbang και το Bandar Seri Begawan μέσω του αεροδρομίου Mulu και με βάρκα από το Marudi μέσω του ποταμού Tutoh και Baram . Δεν υπάρχει οδική πρόσβαση.
Ο πληθυσμός του πάρκου
Ο τοπικός πληθυσμός μέσα και γύρω από το πάρκο είναι οι φυλές Orang Ulu, Kiput, Kenyah, Kayan, Mulut και Penan. Οι άνθρωποι των Penan αρχικά διατήρησαν έναν νομαδικό τρόπο ζωής, αλλά τώρα είναι ημι-εγκατεστημένοι στο νοτιοδυτικό τμήμα του πάρκου στο Batu Bungan και στο Long Iman.
Ένας μικρός αριθμός από αυτούς εγκαταστάθηκε κοντά στην ανατολική πλευρά του πάρκου και 300 από αυτούς έχουν το δικαίωμα να κυνηγούν χοίρους και ελάφια.
Οι άνδρες της φυλής φορούν συνήθως παραδοσιακά πουπουλένια καπέλα, εσώρουχα με σχέδια με τατουάζ στα χέρια, το στήθος και το λαιμό.
Bonus Fact: Βόρνεο
Το Βόρνεο είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί του κόσμου αλλά και το μέρος που κατά κάποιον τρόπο «μαγειρεύεται» ο καιρός του πλανήτη.
Οι θάλασσες που περιβάλλουν το νησί έχουν κατά τη διάρκεια του χρόνου 29 βαθμούς κελσίου και είναι από τις πιο ζεστές του κόσμου.
Ο ήλιος θερμαίνει την ατμόσφαιρα και το νερό ενώ τα θαλάσσια ρεύματα και ο άνεμος μπορούν και μεταφέρουν την ενέργεια σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Φτάνουν μέχρι και τους παγωμένους και αρκετά φτωχούς σε ενέργεια πόλους. Οι ερευνητές αναζητούν στους σταλαγμίτες των σπηλαίων, τα στοιχεία εκείνα που θα μπορέσουν να τους βοηθήσουν τον ρόλο που έπαιξαν οι Τροπικοί στην εναλλαγή θερμών και ψυχρών περιοχών.
