Μια αρχαία θερμοπηγή εντυπωσιάζει με τα τυρκουάζ νερά της και τις ζεστές γούρνες νερού. Το Παμούκαλε βρίσκεται στην επαρχία Ντενιζλί στην Δυτική Τουρκία και από τον 2ο αιώνα π.χ. αποτελεί καταφύγιο για διάφορους πολιτισμούς.
Παμούκαλε στη τουρκική γλώσσα σημαίνει κάστρο από βαμβάκι. Έτσι μοιάζει από μακριά η φυσική θερμοπηγή όπου βάφει στα άσπρα μια ολόκληρη πλαγιά. Ο λόφος με τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς έχει ύψος 198 μέτρα, μήκος 2.700 και πλάτος 600.
Για την δημιουργία των εντυπωσιακών σχηματισμών χρειάστηκε ένα μεγάλος αριθμός φυσικών δυνάμεων σε βάθος εκατομμυρίων χρόνων.

Ένας συνδυασμός σκληρής πέτρας ζεστών νερών και συσσώρευσης ορυκτών. Το νερό και το μάγμα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία των τεράστιων δεξαμενών. Μια λεκάνη από γιγάντιες πτυχές όπου το νερό μπορεί και κυλάει στη πτυχή πλησιάζει το μάγμα ανεβαίνει και περνάει από την ανθρακική διαδοχή.
Η παρουσία διοξειδίου του άνθρακα μειώνει τον βαθμό οξύτητας του νερού. Το πολύ όξινο νερό περνά από τη στήλη ασβεστόλιθου και τον διαλύει και αρχίζει να ανεβαίνει ψηλά όπου ρέει στην επιφάνεια. Μοιάζει σαν να ανοίγεις ένα μπουκάλι με αναψυκτικό.
Το νερό όταν φτάνει στην επιφάνεια απελευθερώνει όλα του τα αέρια και χάνει αρκετή από την οξύτητα του. Υπάρχει υψηλή συγκέντρωση ανθρακικού ασβεστίου που συγκέντρωσε το νερό στη διαδρομή του προς τη επιφάνεια.

Το πλούσιο σε ασβέστιο νερό κρυώνει στον ανοιχτό αέρα και το ανθρακικό ασβέστιο ιζηματοποιείται και σχηματίζει τις λευκές αναβαθμίδες. Η ροή από τις πηγές είναι 365 λίτρα το δευτερόλεπτο και μάλιστα ο ρυθμός παραμένει σταθερός σε όλο το χρόνο.
Οι δεκαεπτά λεκάνες σε σήμα οστράκου που έχουν σχηματιστεί είναι φτιαγμένες η κάθε μια από αυτές από τραβερτίνη. Ένα είδος ασβεστόλιθου που εντοπίζεται σε αρκετές περιοχές γύρω από τις θερμοπηγές.
Οι εντυπωσιακές λεκάνες είχαν τραβήξει τη προσοχή των Ατταλίδων μιας Ελληνικής Δυναστείας όπου κυβερνούσε την πόλη της Περγάμου.
Η θερμοκρασία του νερού είναι κατά μέσο όρο στους 35 βαθμούς Κελσίου το μετατρέπουν σε ιδανικό προορισμό για ένα χαλαρωτικό ζεστό ποδόλουτρο. Το νερό παραμένει ζεστό και κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Παλιότερα πίστευαν ότι τα νερά της περιοχής ήταν όχι μόνο θεραπευτικά αλλά είχαν και μεταμορφωτικές ιδιότητες. Μάλιστα υπάρχει ένα μύθος που συνοδεύει το Παμούκαλε.
Μια γυναίκα είχε γίνει αντικείμενο χλευασμού για την άσχημη εμφάνιση της αποφάσισε να αυτοκτονήσει πέφτοντας σε μια από τις λεκάνες. Εκεί την είδε ένα πρίγκιπας και αναφώνησε “Να μια καλλονή”.
Όλοι θεώρησαν ότι πέφτοντας στο νερό μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη γυναίκα. Μάλιστα οι δυο τους παντρεύτηκαν και έζησαν αρκετά χρόνια ευτυχισμένοι.
Με τα χρόνια οι πηγές έγιναν γνωστές για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν ισχύει αφού το νερό επισήμως δεν έχει κάποια οφέλη για την υγεία πέρα από ότι είναι χαλαρωτικό για τους μύες.
Απαγορεύεται να περπατήσεις με παπούτσια πάνω στη πλαγία του Παμούκαλε και επίσης απαγορεύεται το μπάνιο. Η περιοχή δέχεται απάνω από 2 εκατομμύρια τουρίστες και αποτελεί και μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Στο παρελθόν είχαν κατασκευαστεί διάφορα ξενοδοχεία ακόμα και στη πλαγιά όπου προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές. Όπως ήταν λογικό απομακρύνθηκαν από το λόφο.
BONUS FACT: Κοντά στο Παμούκαλε βρίσκεται η Ιεράπολις. Μια αρχαία Ελληνική πόλη όπου ιδρύθηκε στις αρχές του 2ου αιώνα π.χ. Ουσιαστικά αναπτύχθηκε εκμεταλλευόμενη την ευνοϊκή της θέση πάνω στο οδικό δίκτυο της Μεσογείου με τμήμα της Ανατολίας.

Οι ιαματικές πηγές θερμών υδάτων έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη της πόλης. Ο Μέγας Κωνσταντίνος τίμησε την πόλη ανακηρύσσοντας την σε πρωτεύουσα της Φρυγίας.
Η περίοδος ακμής της πόλης ήταν από το 193 έως το 217 μ.χ. όπου μάλιστα η πόλη αριθμούσε 100.00 κατοίκους.
Ακόμα και η περίφημη Κλεοπάτρα είχε κάνει μπάνιο στα διάσημα λουτρά της πόλης. Σήμερα στη περιοχή βλέπουμε τα απομεινάρια αρχαίων Ρωμαϊκών λουτρών.

Φωτογραφίες: Pixabay.com