Η Ρωσία στις αρχές του 18ου αιώνα είναι μια χώρα που αλλάζει, ή τουλάχιστον το προσπαθεί… Ο Μέγας Πέτρος, ένας οραματιστής τσάρος και ιδρυτής της νέας πρωτεύουσας, της Αγίας Πετρούπολης, είναι αποφασισμένος να κάνει τη χώρα του μια μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη. Για να πετύχει τον εκσυγχρονισμό του κράτους του προσλαμβάνει ξένους συμβούλους και ταξιδεύει σε όλη την Ευρώπη, φέρνοντας πίσω έναν αέρα εξευρωπαϊσμού, ο οποίος σαρώνει πρώτα απ’ όλα την ίδια την αυτοκρατορική αυλή.
Στα πλαίσια των νέων ευρωπαϊκών ηθών, ο Πέτρος απαγορεύει την παραδοσιακή ρωσική ενδυμασία, κάνει τα γαλλικά επίσημη γλώσσα της αυλής, απαιτεί από τους άνδρες να ξυρίζουν τα γένια τους και αλλάζει ακόμη και τον τίτλο του από Τσάρος σε Αυτοκράτορας όλης της Ρωσίας!
ΠΡΟΤΑΣΗ: Αν είστε απ’ αυτούς που σας γοήτευαν οι γεωγραφικοί πονοκέφαλοι, είτε από εκείνους που δεν εκτίμησαν τη Γεωγραφία ποτέ όσο της άξιζε, τότε θα λατρέψετε το βιβλίο Γεωγραφία για εντελώς Αγεωγραφήτους. Θα το βρείτε εδώ!
Επίσης, αρχίζει να διοργανώνει χορούς ευρωπαϊκού τύπου και, για πρώτη φορά στη ρωσική ιστορία, να προσκαλεί γυναίκες στην αυλή! Μάλιστα, η απόφασή του να εντάξει και τις γυναίκες στη σειρά διαδοχής του θρόνου οδηγεί σε κάτι πρωτοφανές: κατά το μεγαλύτερο μέρος του 18ου αιώνα τη Ρωσία κυβερνούν γυναίκες, οι οποίες φτάνουν στο ανώτερο αξίωμα και γίνονται αυτοκράτειρες πασών των Ρωσιών! Ανάμεσα σ’ αυτές ξεχωρίζουν η Ελισάβετ και η Αικατερίνη Β’ ή αλλιώς Μεγάλη Αικατερίνη!
Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ είναι εκείνη που καθιερώνει τους χορούς στο παλάτι σε τακτική βάση, δύο φορές την εβδομάδα! Ο πρώτος χορός είναι πιο ανοιχτός, με τη λίστα καλεσμένων να ξεπερνά τα 800 ονόματα! Όλοι οι πλούσιοι έμποροι και αριστοκράτες της πρωτεύουσας παρακαλούν να λάβουν την πολυπόθητη πρόσκληση! Οι τυχεροί φορούν το πιο πολυτελές τους ένδυμα και την πιο εντυπωσιακή τους περούκα και με την καλύτερή τους άμαξα καταφτάνουν στα επιβλητικά Χειμερινά Ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης…
Αντίθετα, ο δεύτερος χορός απευθύνεται σε πιο προνομιούχους. Κάθε Τρίτη γύρω στα 150 με 200 άτομα, οι πιο στενοί σύμβουλοι και φίλοι της αυλής, συμμετέχουν σε ένα πάρτι μασκέ, όπου οι ενδυματολογικοί κανόνες των φύλων καταρρίπτονται εξολοκλήρου! Οι άντρες πρέπει να φορούν κάλτσες, κορσέδες, μεσοφόρια, μανίκια με δαντέλες, φούστες και περίτεχνα φορέματα που, σε οποιαδήποτε άλλη περίσταση, θα φορούσαν οι γυναίκες της αυλής! Οι γυναίκες, από την άλλη πλευρά, φορούν ανδρικά κεντημένα γιλέκα, ρεντιγκότες, κοντά παντελόνια με λευκές μεταξωτές κάλτσες, παπούτσια με επιδεικτικές αγκράφες, πουδραρισμένες περούκες και ένα καθόλου βολικό σπαθί! Η ίδια η Ελισάβετ που λατρεύει να μεταμφιέζεται ντύνεται άλλοτε Κοζάκος, άλλοτε Γάλλος μαραγκός και άλλοτε Ολλανδός ναύτης!
Την συνήθεια της αυλικής αυτής «παρενδυσίας» συνεχίζει η Μεγάλη Αικατερίνη, επεκτείνοντάς την και έξω από το παλάτι. Λίγο μετά την ενθρόνισή της το 1762 –και αφού ο σύζυγός της, αυτοκράτορας Πέτρος Γ’ πεθαίνει μυστηριωδώς στη φυλακή– η αυτοκράτειρα, φορώντας μια αντρική στρατιωτική στολή, παρελαύνει μπροστά από ένα σύνταγμα στρατιωτών. Μάλιστα, για να θυμάται το μεγαλειώδες αυτό γεγονός, παραγγέλνει στον ζωγράφο Vigilius Eriksen ένα πορτραίτο, στο οποίο ποζάρει έφιππη σε όλο της το μεγαλείο!
Στα απομνημονεύματά της η Αικατερίνη σημειώνει ότι οι άντρες της αυλής αισθάνονταν αρκετά άβολα με τα γυναικεία ρούχα, ενώ ούτε οι γυναίκες έμοιαζαν ιδιαίτερα ικανοποιημένες. Μόνο οι τσαρίνες έδειχναν να το απολαμβάνουν. Επιβάλλοντας στους άντρες να ντύνονται γυναικεία, οι αυτοκράτειρες έθεσαν τους κανόνες που όφειλαν όλοι να υπακούσουν. Ήταν μια ιδιότυπη μέθοδος επιβολής της εξουσίας, μια σαφής υπενθύμιση για το ποιος είναι το αφεντικό…
