Ο κόλπος του Φάντυ (Bay of Fundy) εκτείνεται σε 290 χιλιόμετρα και βρίσκεται στην Ανατολική ακτή του Καναδά, ανάμεσα στις επαρχίες της Νέας Σκωτίας και του Νιου Μπράνσγουικ.
Το στοιχείο που τον κάνει ξεχωριστό είναι ότι αποτελεί το μεγαλύτερο παλιρροιακό ρεύμα στον κόσμο καθώς μετακινεί περίπου 100 δισεκατομμύρια τόνους νερού κατά την διάρκεια της παλιρροιακής περιόδου διάρκειας 12 ωρών. Το μέγιστο παλιρροιακό εύρος φτάνει περίπου τα 17 μέτρα.
Κατά τη διάρκεια της παλίρροιας ο κόλπος παρουσιάζει την μεγαλύτερη διαφορά ελάχιστης και μέγιστης στάθμης που παρατηρείται σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Με στόμιο περίπου 100 χιλιόμετρα και βάθος πάνω από 200 μέτρα, πήρε την ονομασία του πιθανόν από Πορτογάλους εξερευνητές του 16ου αιώνα. Τον ονόμασαν Ρίο Φούντο ή αλλιώς βαθύ ποταμό.
Στην περιοχή ζούσαν πριν έρθουν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές, οι Ινδιάνοι Μίκμακ. Έπειτα οι Γάλλοι ήταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι κάτοικοι της περιοχής περίπου το 1605 και για έναν αιώνα πριν έρθουν και εγκατασταθούν οι Βρετανοί.
Το μεγάλο παλιρροιακό εύρος του κόλπου οφείλεται στο μήκος του αλλά κυρίως στο σχήμα του που είναι σαν χοάνη. Το νερό από τον Ατλαντικό μπαίνει στην λεκάνη απορροής που όσο στενεύει και ρηχαίνει ο κόλπος, δεν έχει τον απαιτούμενο χώρο.
Άρα το νερό αρχίζει κα παίρνει ύψος δημιουργώντας υδάτινα ρεύματα ύψους έως και 17 μέτρα.
Ουσιαστικά η λεγόμενη κυματανάπλαση με το σχήμα του κόλπου ευθύνεται για τα παλιρροϊκά κύματα. Όταν έχει πανσέληνο παρατηρούνται οι μέγιστες στάθμες του νερού κάτι που συμβαίνει κάθε 18 χρόνια. Μεταξύ πλημμυρίδας και άμπωτης υπάρχει μια χρονική απόσταση 6 ωρών και 13 λεπτών.
Η υψηλότερη στάθμη της θάλασσας που έχει καταγραφεί στον κόλπο ήταν τον Οκτώβριο του 1869 στα 21,6 μέτρα.
Εντυπωσιακές είναι οι θαλάσσιες στήλες που βρίσκονται στον κόλπο του Φάντυ. Οι ψαμμιτικοί βράχοι είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο και ονομάζονται Hopewell Rocks.
Λειτουργούν ουσιαστικά ως μεζούρες για να παρατηρούμε την κάθετη απεικόνιση τις παλίρροιας που φτάνει μέχρι και τα 14 μέτρα πάνω από την θάλασσα στο σημείο των βράχων.
Οι θαλάσσιες στήλες σχηματίστηκαν λόγω των τεράστιων κυμάτων. Με την πάροδο του χρόνου αποχωρίστηκαν από τους βράχους και τα παλιρροιακά κύματα λάξευσαν ακόμα και τις βάσεις τους και έχουν δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό τοπίο. Οι 17 στήλες που υπάρχουν στον κόλπο είναι η κάθε μια μοναδική όπως το δαχτυλικό αποτύπωμα ενός ανθρώπου.
Η ονομασία που έχει επικρατήσει για τις στήλες είναι βράχοι-γλάστρες και ο άνθρωπος όπου τις ονόμασε έτσι είναι ο Ρόμπερτ Ρίπλεϊ το μακρινό 1930.
Οι επισκέπτες ακόμα μπορούν να περπατήσουν στον πυθμένα της θάλασσας όπου λίγες ώρες πριν ήταν κρυμμένος. Η δύναμη της παλίρροιας έχει βοηθήσει στην δημιουργία διάφορων θαλάσσιων σπηλιών.
Το κλίμα στον κόλπο γενικά είναι ασταθές και αλλάζει ξαφνικά από την μια στιγμή στην άλλη. Τα νερά είναι δροσερά όλη την χρονιά. Τα παγωμένα νερά του Ατλαντικού που γεμίζουν τον κόλπο δυο φορές την ημέρα δεν προλαβαίνουν να ζεσταθούν.
Η θερμοκρασία της θάλασσας μεταξύ του χειμώνα και του καλοκαιριού είναι στους -10 βαθμούς Κελσίου. Η ομίχλη κάνει την εμφάνιση της αρκετά συχνά.
Το παράκτιο δάσος γεμίζει ολόκληρο από ένα τεράστιο πέπλο ομίχλης. Το μεγαλύτερο παλιρροιακό ρεύμα στον κόσμο καθορίζει την ζωή και την δουλειά των ανθρώπων που ζουν στην περιοχή.
Ένα ακόμα εντυπωσιακό σημείο είναι ο απολιθωμένος βράχος. Με μήκος 14 χιλιόμετρα ο αιχμηρός και απότομος βράχος αποκαλύπτει το παρελθόν μας και το τι υπήρχε στην περιοχή 300 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Τα φυτά την εποχή εκείνη έφταναν τα 30 μέτρα ενώ και τα έντομα είχαν μεγαλύτερες διατάσεις από τις σημερινές. Στα ευρήματα των επιστημόνων βρέθηκαν αποτυπώματα μιας γιγάντιας σαρανταποδαρούσας.
Η αρθρόπλευρα με μήκος 2 μέτρα είναι το μεγαλύτερο ασπόνδυλο ξηράς που υπήρξε ποτέ. Ακόμα το 1859 ένα συνεργάτης του Δαρβίνου ανατίναξε με δυναμίτη τα τεράστια βράχια για να ανακαλύψει τελικά τα οστά ενός τεράστιου ερπετού.
Η άνοδος της στάθμης του νερού συντηρεί ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα του πλανήτη. Δυο φορές την ημέρα η παλίρροια ανασύρει τα θρεπτικά συστατικά όπου τρέφονται αρκετά είδη ζώων.
Η περιοχή αποτελεί καταφύγιο για τις σκαλίδρες, τα μεταναστευτικά πουλιά όπου βρίσκουν στον κόλπο το μέρος όπου θα γεμίσουν τις μπαταρίες τους για το μακρύ τους ταξίδι.
Κάθε χρόνο κάνουν περίπου μια απόσταση 4.000 χιλιομέτρων. Όταν φτάσουν στον κόλπο έχουν βάρος περίπου 20 γραμμάρια. Για να συνεχίσουν το ταξίδι τους θα πρέπει τουλάχιστον να διπλασιάσουν το βάρος τους.
Στις τρεις εβδομάδες που ζουν στον κόλπο θα τραφούν κυρίως με μικροσκοπικές γαρίδες. Στη διάρκεια της παραμονής του θα δεχθούν επίθεση από τον γρηγορότερο θηρευτή στον κόσμο. Το γεράκι πετρίτης.
Εκεί σαν ένα ενιαίο σύνολο, που θυμίζει εναέριο μπαλέτο σχηματίζουν ένα αμυντικό μηχανισμό για να αποφύγουν το γεράκι. Ένας εντυπωσιακός σχηματισμός που τους δίνει την ευκαιρία να επιβιώσουν.
Ο λασπώδης βυθός όταν φεύγουν τα νερά δεν είναι απλά ένας έρημος τόπος. Είναι ένα ιδανικό περιβάλλον για τα σαλιγκάρια λάσπης που ζουν σε αυτό το μίγμα από οξυγόνο, νερό και λάσπη. Είναι πάνω από όλα ένα βελούδινος βιότοπος που έχει ζωή.
BONUS FACT: Στον κόλπο Φάντυ ναυπηγήθηκε και το περίφημο πλοίο Μαίρη Σελέστ. Το συγκεκριμένο πλοίο ανακαλύφθηκε εγκαταλελειμμένο στον Ατλαντικό Ωκεανό έξω από τις Αζόρες Νήσους τον Δεκέμβριο του 1872.
Το πλοίο βρέθηκε σε ανάστατη κατάσταση αλλά ακόμα κι έτσι μπορούσε να συνεχίσει το ταξίδι του με την σωσίβια λέμβο να λείπει. Τελευταία καταχώρηση στο ημερολόγιο του ήταν 10 ημέρες πριν βρεθεί. Δεν βρέθηκε ποτέ κανείς από αυτούς που βρίσκονταν στο σκάφος.
Οι θεωρίες είναι αρκετές και περιλαμβάνουν πειρατεία, ανταρσία, ασφαλιστική απάτη ακόμα και επίθεση από γιγάντιο καλαμάρι. Το όνομα του πλοίου είναι πλέον συνώνυμο με την ανεξήγητη εγκατάλειψη.
