γράφει ο Μπάμπης Κοκοβίδης
Σαν βγεις στον πηγαιμό… για Ρουμανία θα είναι γεμάτος στροφές ο δρόμος!
Transfăgărășan, ο δρόμος 151 χιλιομέτρων, έμπνευση του Τσαουσέσκου όπου σκοτώθηκαν γύρω στα 400 άτομα και χρησιμοποιήθηκαν 6000 τόνοι εκρηκτικών για την κατασκευή του και έχει χαρακτηριστεί ως ο καλύτερος δρόμος του κόσμου από το Top Gear!
Πάμε να δούμε τώρα μερικά στοιχεία για αυτό το ενδιαφέρον έργο της μηχανικής.
Ο δρόμος DN7C ή Transfăgărășan (Τρανσφαγκάρασαν) από το «Trans» που σημαίνει «διαμέσου» και «Făgăraș» που είναι τα βουνά τα οποία διαπερνάει, είναι ένας ασφαλτωμένος ορεινός δρόμος ο οποίος βρίσκεται στο νότιο κομμάτι των Καρπαθίων της Ρουμανίας.
Το υψηλότερο σημείο του δρόμου είναι στα 2,042 μ., κάνοντάς τον τον δεύτερο ψηλότερο δρόμο στη Ρουμανία μετά τον δρόμο Transalpina (Τρανσαλπίνα).
Ο δρόμος άνοιξε επίσημα στις 20 Σεπτεμβρίου 1974. Παρόλα αυτά, οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι το 1980.
Ένα από τα χαρακτηριστικά που τον κάνουν άξιο θαυμασμού είναι οι απότομες στροφές του, οι μεγάλες στροφές τύπου S και οι απότομες καταβάσεις. Αποτελεί τόσο αξιοθέατο όσο και πρόκληση για πεζοπόρους, ποδηλάτες, μοτοσικλετιστές και οδηγούς αυτοκινήτων. Λόγω της τοπογραφίας του δρόμου, το όριο ταχύτητας είναι μέχρι 40 χλμ/ώρα. Οδηγώντας στον δρόμο μπορείτε να θαυμάσετε και την πανέμορφη λίμνη Bâlea (Μπούλεα) με τον καταρράκτη που την συντροφεύει.
Ο Transfăgărășan έχει τα περισσότερα τούνελ, 5 στο σύνολο, και οδογέφυρες από οποιονδήποτε άλλο δρόμο της Ρουμανίας. Κοντά στο ψηλότερό του σημείο, στην λίμνη Bâlea, ο δρόμος περνάει μέσα από το Bâlea τούνελ το οποίο είναι και το μακρύτερο τούνελ της χώρας με μήκος 884 μ..
Στο νότιο κομμάτι του δρόμου και κοντά στο χωριό Arefu (Αρέφου) βρίσκεται και το κάστρο Poenari (Ποενάρι), το οποίο αποτελούσε μία από τις κατοικίες του Vlad Țepes (Βλάντ ο Παλουκωτής), ο γνωστός σε όλους μας Δράκουλας.
Το βόρειο κομμάτι του δρόμου χρησιμοποιείται για ετήσιους διαγωνισμούς ποδηλασίας συμπεριλαμβανομένου και του Tour of Romania (Γύρος της Ρουμανίας) ενώ παράλληλα το 22χλμ. κομμάτι προς τη λίμνη Bâlea χρησιμοποιείται από το 2011 για τον ποδηλατικό γύρο της πόλης του Sibiu (Σιμπίου). Αυτά τα κομμάτια του δρόμου θεωρούνται ίσα σε δυσκολία με τους πιο δύσκολους ανηφορικούς (hors catégorie) ποδηλατικούς δρόμους του Γύρου της Γαλλίας.
Ο δρόμος ξεκίνησε να κατασκευάζεται στις αρχές του 1970 ως στρατηγικής σημασίας δρόμος του στρατού, ο οποίος θα ένωνε τις ιστορικές περιοχές της Τρανσυλβανίας και Βλαχίας. Την ιδέα του έργου την είχε ο τότε Πρόεδρος της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου ως απάντηση για την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη Τσεχοσλοβακία.
Ο Τσαουσέσκου ήθελε να υπάρχει εύκολη πρόσβαση του στρατού κατά μήκος των Καρπαθίων σε περίπτωση σοβιετικής εισβολής. Εκείνη την περίοδο η Ρουμανία είχε ήδη αρκετούς στρατηγικής σημασίας δρόμους κατά μήκος του νότιου τμήματος των Καρπαθίων, όμως το αρνητικό σε αυτούς ήταν πως οι περισσότεροι περνούσαν μέσα από κοιλάδες με ποτάμια και αυτό θα διευκόλυνε τους Σοβιετικούς να τους μπλοκάρουν και να επιτεθούν.
Για αυτόν τον λόγο, ο Τσαουσέσκου διέταξε την κατασκευή ενός δρόμου που θα περνάει διαμέσου των βουνών Făgăraș (Φαγκαράς) και θα χωρίζει το βορειοδυτικό από το νότιο κομμάτι της χώρας. Επίσης, οι επιβεβαιωμένες σημειώσεις του προγράμματος αναφέρουν ως επιπρόσθετους λόγους για την κατασκευή του δρόμου «το άνοιγμα των δασικών λεκανών στον ορεινό όγκο Făgăraș, την πιο ορθολογική χρήση των αλπικών βοσκοτόπων και την δημιουργία ενός τουριστικού κέντρου στην περιοχή της λίμνης Bâlea».
Μία από τις αρχικές προτάσεις ήταν η διάνοιξη ενός τούνελ 7χλμ. η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα την αποφυγή της αλπικής περιοχής και θα επέτρεπε στον δρόμο να παραμένει ανοιχτός όλον το χρόνο, αλλά λόγω του υψηλού κόστους και της δυσκολίας κατασκευής, αυτή η πρόταση απορρίφθηκε.
Ο δρόμος φτιάχτηκε κατά κύριο λόγο από στρατιωτικές δυνάμεις έχοντας υψηλό κόστος τόσο σε χρήματα αλλά και ανθρώπινες ζωές. Η κατασκευή έγινε σε αλπικό κλίμα, με υψόμετρο που έφτανε τα 2.000 μέτρα και χρησιμοποιήθηκαν περίπου 6.000 τόνοι δυναμίτη! Οι εργάτες δεν είχαν την κατάλληλη εκπαίδευση για ένα έργο αυτού του βεληνεκούς και για εκρήξεις αυτού του μεγέθους. Πολλοί εργάτες πέθαναν κατά τη διάρκεια του έργου και παρόλο που οι επίσημες πηγές αναφέρουν πως μόνο 40 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, μαρτυρίες των ίδιων των εργατών αποδεικνύουν πως ο αριθμός τους φτάνει τους 400!
Ενώ ο αρχικός σχεδιασμός πρόσταζε οι εργασίες να γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, το μεγάλο υψόμετρο, οι ισχυροί άνεμοι και οι συχνές χιονοθύελλες επέτρεπαν στους στρατιώτες να δουλεύουν μόνο 4 με 5 μήνες!
Το 1974, τη χρονιά των επίσημων εγκαινίων του δρόμου, δύο μνημεία ανεγέρθηκαν αφιερωμένα στη μνήμη των πεσόντων στρατιωτών οι οποίοι συνέβαλαν στην κατασκευή του δρόμου. Παρόλα αυτά, λόγω βανδαλισμών και αμέλειας ως προς τη συντήρησή τους, τα μνημεία αυτά καταστράφηκαν σε μεγάλο βαθμό. Για αυτό, τον Σεπτέμβριο του 2009, την χρονιά της 35ης επετείου από τα εγκαίνια του δρόμου, επισκευάστηκαν πλήρως από τμήμα του στρατού.
Σε μία πέτρινη γωνία δίπλα στον δρόμο στη βόρεια πλαγιά σε ύψος 1200 μέτρων βρίσκεται «Η Πύλη των Μηχανικών». Εκεί μπορεί κανείς να δει μία επιγραφή πάνω στην οποία υπάρχουν τα παρακάτω λόγια:
«Αντιμετωπίζοντας δύσκολες συνθήκες, τμήματα του ρουμάνικου στρατού άνοιξαν τον δρόμο Transfăgărășan, διαπερνώντας αυτή την περιοχή τον Μάρτιο του 1971. Εις μνήμην του συμβάντος, οι γενναίοι αυτοί μηχανικοί οι οποίοι αποδείχθηκαν πιο δυνατοί και από τους βράχους, ονόμασαν το σημείο αυτό Η ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ».
Ανεβαίνοντας λίγα χιλιόμετρα ακόμα, στα 1600 μέτρα υψόμετρο, βρίσκεται η «Η Πύλη της Συνάντησης», ένα μνημείο του οποίου η επιγραφή αναφέρει:
«Σε αυτήν την περιοχή στις 16 Αυγούστου 1971, δύο υπομονάδες του στρατού οι οποίες δούλευαν για την κατασκευή του δρόμου Transfăgărășan, συναντήθηκαν. Εις μνήμην αυτού του γεγονότος, οι γενναίοι μηχανικοί ονόμασαν αυτό το μέρος Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΑΝΤΗΣΗΣ».
Ο δρόμος είναι ανοιχτός από τη 1η Ιουλίου μέχρι τη 30η Νοεμβρίου λόγω της δυνατής χιονόπτωσης κατά τους χειμερινούς μήνες και της δυσκολίας πρόσβασης των εκχιονιστικών μηχανημάτων για τον καθαρισμό του. Παρόλα αυτά αν επιλέξετε να τον επισκεφτείτε ακόμα και αυτό το διάστημα, συμβουλευτείτε την επίσημη ιστοσελίδα καθώς αυτά τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν λόγω της αστάθειας του καιρού. Το καλοκαίρι, οι περιορισμοί περιλαμβάνουν το ωράριο μεταξύ 22:00-06:00 λόγω της δυσκολίας του δρόμου και των απότομων στροφών του. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν ο δρόμος παραμένει κλειστός, μπορείτε να επισκεφτείτε τη λίμνη Bâlea με τελεφερίκ από το σαλέ “Bâlea Cascadă” (Μπούλεα Κασκάντα).
Ο δρόμος Transfăgărășan είχε και διεθνή προβολή μέσω του διάσημου σόου για αυτοκίνητα Top Gear! Τον Νοέμβριο του 2009, στο πρώτο επεισόδιο της 14ης σεζόν, οι συντελεστές της εκπομπής βρέθηκαν στη Ρουμανία για να οδηγήσουν σε αυτόν τον δρόμο. Κατά την διάρκεια της οδήγησης και ενώ περνούσε τη μία απότομη στροφή μετά την άλλη, ο παρουσιαστής της εκπομπής Jeremy Clarkson χαρακτήρισε τον δρόμο «τον καλύτερο δρόμο του κόσμου!».
Περισσότερα ενδιαφέροντα πραγματάκια για την Ρουμανία θα βρείτε στο αφιέρωμά μας.