- Είμαστε στην περιοχή Baños, πρέπει να ξεκουραστούμε μια μέρα, βέβαια μια μέρα δεν φτάνει για ξεκούραση😴. Έχουμε ανεβοκατεβει ήδη αρκετά βουνά🗻, το μυαλό μας είναι στο ψηλότερο! Αναρωτιόμαστε αν θα τα καταφέρουμε, είμαστε εξαντλημένοι🥴, σκέψεις💬 όπως ότι θα αποτύχουμε 💀 περνάνε από το μυαλό 🧠. Πραγματικά νιώθω αδύναμος, αλλά κάτι μέσα μου λέει να αντέξω. - Ήρθαμε εδω με μια αποστολή! Να καταφέρουμε να ανέβουμε τα ψηλότερα βουνά... 📯
Αυτήν την ανάρτηση του ορειβάτη Φώτη Θεοχάρη, διάβασα την τελευταία ήμερα του Ιανουαρίου στην προσωπική του σελίδα αναφερόμενος στην επιτυχημένη ανάβαση στο Τσιμποράσο με τον Δημήτρη Πετράκη και σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ωραία ιδέα να τους φιλοξενήσουμε στους γεωγραφικούς και να εγκαινιάσουμε μια σειρά από συνεντεύξεις. Επικοινώνησα μαζί τους και είπαν το πολυπόθητο ΝΑΙ!
Δημήτρη και Φώτη καλώς ήρθατε! Πείτε μας δυο λόγια για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Δ: Ασχολούμαι με την ορειβασία τα τελευταία επτά χρόνια. Αν μπορώ να σκεφτώ για ποιο λόγο κυνηγώ και εγώ το ανώφελο είναι γιατί μου δίνει μια πολύ καλή αφορμή για να ταξιδέψω. Υπάρχει κάτι πιο ωραίο από το ίδιο το ταξίδι;
Φ: Ασχολούμαι με την ορειβασία και την αναρρίχηση ήδη από την ηλικία των 16 ετών. Έχω πραγματοποιήσει επιτυχείς αναβάσεις στις υψηλότερες κορυφές των ελληνικών οροσειρών, των Άλπεων (Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία), Άνδεων (Αργεντινή, Εκουαδόρ), του Καυκάσου (Ρωσία, Γεωργία), των Ιμαλαΐων (Ινδία, Νεπάλ), καθώς επίσης και στο Κιλιμάντζαρο (Τανζανία-Αφρική), τον Άτλαντα (Μαρόκο), αλλά και σε κορυφές της Βουλγαρίας, των Σκοπίων, της Κύπρου και του Ιράν. Την τελευταία περίοδο, έχω θέσει ως στόχο την ανάβαση σε όλες τις κύριες ελληνικές κορυφές που ξεπερνούν τα 1.500 μέτρα σε υψόμετρο και προς το παρόν έχω καταφέρει να ανέβω τις 85 από τις συνολικά 113. Λόγω της πανδημίας η ολοκλήρωση των αναβάσεών μου στις υπόλοιπες κορυφές καθυστερεί. Παράλληλα μέσω των προσωπικών λογαριασμών μου σε facebook και instagram προσπαθώ να προβάλω το έργο του Χαμόγελου του Παιδιού χρησιμοποιώντας το λογότυπο (#SmileClimb) σε κάθε φωτογραφία κορυφής.
Να ξεκινήσουμε λίγο ανάποδα. Πείτε μας για τη τελευταία εμπειρία που είχατε σε αυτή την τελευταία αποστολή σας στο Τσιμποράσο. Μιλήστε μας για την συνεργασία σας – Πως προέκυψε να ανέβετε μαζί το όρος Τσιμποράσο; Τι προετοιμασία χρειάζεται κανείς να κάνει για να ανέβει ένα όρος σαν το Τσιμποράσο; Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις κατά την διάρκεια αυτής της περιπέτειας;
Δ: Δεν είναι η πρώτη φορά που μαζεύουμε μαζί τα μπαγκάζια μας. Το 2016 βρεθήκαμε για πρώτη φορά σε αποστολή στα Ινδικά Ιμαλάια και από τότε έχουμε κάνει παρέα αρκετά πράγματα. Αυτό διευκολύνει αρκετά γιατί η εμπιστοσύνη που είναι απαραίτητη σε κάθε ορειβατική συνεργασία έχει χτιστεί βήμα βήμα. Το Εκουαδόρ προέκυψε σαν μια εφικτή και αξιόλογη ανάβαση σε συνάρτηση με τα δεδομένα της περιόδου που διανύουμε. Ταξιδεύουμε on a budget σε μια δύσκολή υγειονομικά περίοδο οπότε κρίναμε πως ο στόχος τριών κορυφών που βρίσκονται σε περιοχή των 6000 μέτρων χωρίς υψηλές τεχνικές δυσκολίες είναι μια προσπάθεια που διατηρεί τη διασπορά του ρίσκου σε λογικά επίπεδα. Βουνά με αυτά τα χαρακτηριστικά χρειάζονται σίγουρα μια πολύ καλή φυσική κατάσταση, εξοικείωση με την ορειβατική λογική της πολύωρης δραστηριότητας σε αφιλόξενο περιβάλλον ενώ θα πρέπει κάποιος να έχει δοκιμάσει τις αντιδράσεις του οργανισμού του σε ένα πιο χαμηλό αλλά παρεμφερές υψόμετρο. Στη δική μας προσπάθεια η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσαμε ήταν οι ανάποδες καιρικές συνθήκες και η διαρκής μας επαγρύπνηση ώστε να διατηρηθούμε υγιείς.
Φ: Με τον Δημήτρη έχουμε κάνει αρκετά ταξίδια στο παρελθόν. Το ταξίδι στον μακρινό Ισημερινό ήταν επιθυμία όχι μόνο δική μου αλλά και του Δημήτρη. Έπαιξε ρόλο στην απόφασή μας και η πανδημία καθώς το Εκουαδόρ στις αρχές του 2021 ήταν ένα μέρος της Λατινικής Αμερικής πλούσιο σε βουνά το οποίο δεχόταν τουρίστες. Εκεί βρίσκεται η καρδιά των Άνδεων καθώς και το ηφαίστειο Τσιμποραζο (6.310 m) αλλά και άλλων κρατήρων-βουνών πλούσια προς εξερεύνηση. Εκεί επίσης βρίσκεται το σημείο μηδέν από όπου μπορεί κανείς να σταθεί ανάμεσα στο βόρειο και νότιο ημισφαίριο.
Η προετοιμασία για να ανέβει κανείς σε ένα βουνό σαν το Τσιμποραζο περιλαμβάνει αρκετή προπόνηση για καλή φυσική κατάσταση. Η μελέτη των ορεινών όγκων του Ισημερινού και της αποστολής γενικότερα αποτέλεσε αρχικό στάδιο της προετοιμασίας. Στη συνέχεια ακολούθησε η οργάνωση του ταξιδιού και του εξοπλισμού που θα χρειαζόταν. Η καθημερινή προπόνηση ως προετοιμασία για το ταξίδι αυτό αλλά και γενικότερα, είναι πλέον τρόπος ζωής και περιλαμβάνει τρέξιμο, αναρρίχηση, περπάτημα και εντατική γυμναστική τόσο στο σπίτι όσο και έξω αναλόγως των καιρικών συνθηκών.
Μια δυσκολία που αντιμετωπίσαμε κατά την ανάβαση στο Τσιμποραζο, ήταν η μεγάλη υψομετρική διαφορά από την τελευταία κατασκήνωση μέχρι την κορυφή. Εκτός από το υψόμετρο πρόκληση ήταν το να αντιμετωπίσουμε τις κρυφές σχισμές πάγου (crevasses) υπό συνθήκες κρύου και αέρα στη νυχτερινή μας ανάβαση.
Ποια τα συναισθήματα όταν καταφέρνεις να φτάσεις στην κορυφή; Και με τι κουράγιο ξεκινάς μετά την κατάβαση;;;;
Δ: Είναι μάλλον ο τελευταίος κρίκος σε μια αλυσίδα συναισθηματικών αναμετρήσεων που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια μιας ανάβασης. Ενώ οι λόγοι που ανεβαίνουμε στο βουνό ποικίλλουν, το αίσθημα πληρότητας από την όλη διαδικασία είναι κοινό στους περισσότερους. Για την κατάβαση το κοινότοπο είναι προφανές, είναι επιβεβλημένη, πρέπει να βρεις τρόπο να γυρίσεις.
Φ: Είναι πολλές οι λέξεις για να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα ενός ορειβάτη όταν φτάνει σε μια κορυφή. Εγώ κυρίως αισθάνομαι πληρότητα, γαληνή και ικανοποίηση που ανέβηκα. Αυτά τα συναισθήματα είναι οι κινητήριες δυνάμεις για να πάρεις κουράγιο για τον δρόμο της επιστροφής.
Ανεβαίνοντας το Norte illiniza στην προετοιμασία για το μεγάλο στόχο, πληροφορηθήκατε ότι δυο ορειβάτισσες είχαν χαθεί. Πόσο πιθανό είναι να πάει κάτι στραβά σε μια αποστολή;
Δ: Υπάρχουν τόσα που μπορεί να μην λειτουργήσουν, δεν μπορεί να δωθεί μια ολοκληρωμένη απάντηση σε λίγες φράσεις. Όμως απαραίτητο προαπαιτούμενο για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες είναι πριν τη δραστηριότητα ο ρεαλισμός : εγώ με αυτές τις ικανότητες που έχω σε αυτό το πεδίο μέχρι που μπορώ να φτάσω, πόσο μπορώ να υπερβώ τον εαυτό μου και να υπάρχει σημείο επιστροφής ? Στην πράξη για να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες απαραίτητη είναι η διάθεση για συνεργασία.
Φ: Πολλά μπορούν να πάνε στραβά σε μια αποστολή λόγω της αλληλουχίας αντικειμενικών και υποκειμενικών παραγόντων. Υπάρχει ο κίνδυνος των απρόβλεπτων αλλαγών των καιρικών συνθηκών, χιονοστιβάδων και λιθοπτώσεων σε συνδυασμό με την κόπωση και πολλές φορές την απειρία.
Πόσο σας έχει επηρεάσει η νέα κατάσταση με τον Covid-19;
Δ: Δεν έχει μείνει κάποιος ανεπηρέαστος, τρέχουμε πλέον τον δεύτερο χρόνο μέσα σε όλη αυτή τη κατάσταση. Προσωπικά βρίσκομαι λιγότερο στο βουνό και περισσότερο στο δρόμο προσπαθώντας να διατηρήσω την φυσική μου κατάσταση σε καλό σημείο. Εύχομαι σύντομα να μπορέσουμε να ξαναβρούμε τα πατήματά μας.
Φ: Αναφορικά με τις προπονήσεις μου η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν επηρεαστεί. Η πρόσβαση σε βουνά εκτός νομού λόγω της πανδημίας δεν είναι εφικτή περιορίζοντας τις προπονήσεις σε κοντινά βουνά.
Ποιες ομάδες σας στηρίζουν; Έχετε κάποιον προπονητή; Ευκαιρία να μας πείτε ΑΝ θέλετε και τους χορηγούς σας, γνωρίζω ότι η συμμετοχή σε τέτοιες αποστολές είναι πολύ δαπανηρές!
Δ: Δεν είμαι ορειβάτης επιδόσεων οπότε δεν έχω μπει στην λογική της συστηματικής αναζήτησης χορηγών. Προπονούμαι χωρίς προπονητή, εμπειρικά, φροντίζω να διατηρώ μια καλή φυσική κατάσταση και ένα ισορροπημένο βάρος.
Φ: Προπονητής μου είναι ο εαυτός μου θέτοντας πολύ αυστηρό καθημερινό πρόγραμμα. Γενικότερα στις αποστολές μου με στηρίζει ο ΕΟΣ Καρπενησίου, η Αθλητική Ένωση Αστυνομικών Ελλάδος, η SALEWA GREECE και η SCARPA GREECE. Στην αρκετά δαπανηρή επερχόμενη αποστολή στο Πακιστάν επιπλέον με στηρίζουν έως τώρα οι ακόλουθες εταιρίες: ANTHEA Lettings, ENKA A.E, E-FOOD/Online Delivery Α.Ε., SΙΚΑ Hellas, VIDAVO Α.Ε, ΣΤΑΜΑΔΙΑΝΟΣ & ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ, Οινοποιείο Μπελίδη – Belidis Vineyards.
Τι γίνεται με τις 2 άλλες “ψηλότερες κορυφές του κόσμου”; Μιλάω φυσικά για το Έβερεστ αλλά και για το Μάουνα Κέα.
Δ: Η πιο ψηλή κορυφή δεν είναι αυτοσκοπός. Η ανάβαση στο Έβερεστ μέσω μιας εμπορικής αποστολής δεν βρίσκεται μέσα στις προσωπικές μου επιδιώξεις ενώ η συμμετοχή μου σε αυτό σε μια αυτόνομη προσπάθεια νομίζω πως είναι πέρα από τις δικές μου ορειβατικές δυνατότητες. Για το Μάουνα Κέα δεν μπορώ να με φανταστώ να πηγαίνω για ορειβασία στην Χαβάη.
Φ: Το γεγονός ότι έχει γίνει πολύ τουριστικό μέρος το Έβερεστ, τείνει το βουνό να μην αποτελεί στόχο μου λόγω της πολυκοσμίας που επικρατεί ολοένα και περισσότερο κάθε χρονιά. Το Μάουνα Κέα θα ήταν επιλογή μετά τη σύνταξή μου για διακοπές.
Πείτε μας τα πλάνα σας για την υπόλοιπη χρόνια; Σε ποια βουνά θα σας συναντήσουμε;
Δ: Όλα θα εξαρτηθούν από τους περιορισμούς που θα ισχύσουν το καλοκαίρι και από την πορεία των προσωπικών και επαγγελματικών μου υποχρεώσεων. Θα ήθελα να βρεθώ στη Σκωτία ή τον Καύκασο, ιδανικά και στα δυο !!!
Φ: Στόχος για το Καλοκαίρι του 2021 είναι η ανάβαση στο Κ2 (8611 μ) και στο απάτητο μέχρι στιγμής από Έλληνες ορειβάτες Broad Peak (8051μ) στο Πακιστάν.
Τι θα συμβουλεύατε τα παιδιά που τώρα ξεκινούν την επαφή τους με το βουνό.
Δ: Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις στον χώρο του βουνού, μην σε αποθαρρύνουν οι κλειστές πόρτες που θα συναντήσεις, βρες την δική σου διαδρομή και προχώρα.
Φ: Να μάθουν να αγαπούν το βουνό, να το σέβονται και να μην το αλλοιώνουν. Το βουνό έχει πολλά να τους δώσει και θα τους συμβούλευα να το κάνουν με το σωστό τρόπο κάνοντας μαθήματα ορειβασίας με πιστοποιημένο δάσκαλο.
Ευχαριστούμε πολύ παιδιά, καλές κατακτήσεις <3
