Υπάρχουν περίπου 10 περίκλειστες χώρες (κράτη που δεν έχουν άμεση πρόσβαση σε θάλασσα) που διαθέτουν ναυτικό πλήρους απασχόλησης και ταυτόχρονα είναι ξεχωριστό από τις άλλες μονάδες των ενόπλων δυνάμεων.
Το Λάος, η Βολιβία, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν, η Παραγουάη, το Αζερμπαϊτζάν, η Ρουάντα και η Ουγκάντα, έχουν στη διάθεσή τους, μόνιμη ναυτική δύναμη. Περίπου 8 ακόμη περίκλειστες χώρες (πέντε από αυτές στην Αφρική), διατηρούν επίσης κάποιου είδους ναυτικές δυνάμεις.
Αν και αυτές οι χώρες δεν έχουν ακτογραμμές, και ενδεχομένως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, προστατεύουν τα υδάτινα σώματα που διαθέτουν με σοβαρότητα. Λόγω της αποικιακής προέλευσης των συνόρων τους, τείνουν να μοιράζονται τα όρια των λιμνών και των ποταμών με τους γείτονές τους, και αυτά χρήζουν προστασίας και υπεράσπισης.
Οι ναυτικές τους δυνάμεις είναι βελτιστοποιημένες και εξοπλισμένες για ποτάμιες αντιπαραθέσεις και προστασία των των παράκτιων ζωνών (όπως αποκαλούν οι γεωγράφοι τα τμήματα υδάτινων σωμάτων που βρίσκονται πιο κοντά στην ακτή).
Ας πάρουμε το παραπάνω παράδειγμα της Ουγκάντα, η οποία μοιράζεται τη λίμνη Βικτώρια (ή όπως προτιμούμε να την αποκαλούμε Nam Lolwe στη γλώσσα Dholuo) με την Κένυα και την Τανζανία και δύο λίμνια σύνορα με τη ΛΔΚ. Τα σύνορα της Λίμνης Βικτώρια ήταν η πηγή ορισμένων εντάσεων για μια δεκαετία, ιδίως με την Κένυα, για το μικρό πυκνοκατοικημένο νησί Migingo και τα νερά γύρω του.
Μια άλλη χώρα που μοιράζεται λίμνια σύνορα με την Τανζανία, το Μαλάουι, έχει επίσης μια μικρή ναυτική δύναμη στη λίμνη Μαλάουι.
Ο λόγος που το Τουρκμενιστάν, το Καζακστάν και το Αζερμπαϊτζάν βρίσκονται στην παραπάνω λίστα είναι λόγω της Κασπίας Θάλασσας, όπου μοιράζονται σύνορα λιμνών, μεταξύ τους, τη Ρωσία και το Ιράν.
Το Λαϊκό Ναυτικό του Λάος (LPN) διαθέτει πλοία στον ποταμό Μεκόνγκ που αποτελεί ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της γεωγραφίας της χώρας. Επειδή ο Μεκόνγκ αποτελεί σημαντικό τμήμα των φυσικών συνόρων της χώρας, το Πολεμικό Ναυτικό έχει ενεργό ρόλο με περίπου 25-35 μικρά περιπολικά σκάφη.
Το Πολεμικό Ναυτικό της Παραγουάης έχει περίπου δώδεκα πλοία και αρκετές χιλιάδες προσωπικό. Λειτουργεί στους μεγάλους ποταμούς της χώρας, ιδίως στον ποταμό Παραγουάη και στον ποταμό Παρανά. Τα πλοία θα μπορούσαν να φτάσουν στην ανοιχτή θάλασσα ταξιδεύοντας μέσω Αργεντινής. Το Ναυτικό της Παραγουάης υπηρέτησε στον πόλεμο της Παραγουάης και στον πόλεμο του Τσάκο.
Για ορισμένες χώρες, όπως η Βολιβία και η Αιθιοπία (της οποίας η ναυτική μονάδα είναι ένα μόνο σκάφος), αφορά περισσότερο την εθνική υπερηφάνεια και τη χαμένη δόξα. Και οι δύο χώρες είχαν κάποτε πρόσβαση στη θάλασσα και την έχασαν σε πολέμους – για τη Βολιβία, ήταν ο πόλεμος του 1879 στον Ειρηνικό που οδήγησε στην νίκη της Χιλής και στέρησε στη Βολιβία άμεση πρόσβαση στη θάλασσα.
Το ναυτικό της δραστηριοποιείται πλέον στους μεγαλύτερους ποταμούς της χώρας και στη λίμνη Τιτικάκα, ενώ η σχολή ναυτικής εκπαίδευσης έχει ένα παράρτημα στην ακτογραμμή του Περού στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το ίδιο συνέβη και στην Αιθιοπία όταν η Ερυθραία έγινε ανεξάρτητη το 1991, και έχασε ολόκληρη την ακτογραμμή της. Τον Ιούνιο του 2018, η Αιθιοπία ανακοίνωσε ότι υπόγραψε συμφωνίες με γειτονικές χώρες για να της δοθεί πρόσβαση στον ωκεανό και να ξαναχτίσει μια ναυτική δύναμη.
Η Αιθιοπία έχει 11 εμπορικά πλοία και η Ερυθρά Θάλασσα είναι ένα μέρος με πολλά πολιτικά αλλά και οικονομικά συμφέροντα.
Η Αμυντική Δύναμη της Ρουάντα (RDF) δραστηριοποιείται με βάρκες στη λίμνη Κίβου, μεταξύ της Ρουάντα και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό. Το σώμα αυτό συμμετείχε στον Δεύτερο Πόλεμο του Κονγκό.
Μία από τις περίκλειστες χώρες με εντυπωσιακή ναυτική μονάδα είναι η Ουγγαρία. Η ναυτική της δύναμη από ναρκαλιευτικά βρίσκεται στον ποταμό Δούναβη. Η Ελβετία διαθέτει επίσης ναυτική μονάδα που περιπολεί στις λίμνες της, αν και κανείς δεν έχει προσπαθήσει να εισβάλει στη χώρα από την εποχή του Ναπολέοντα.
Η Σερβία και ο σέρβικος στρατός διαθέτει έναν ποτάμιο στολίσκο που αποτελείται από ναρκαλιευτικά, περιπολικά και αποβατικά σκάφη στους ποταμούς Δούναβη, Τίσα και Σάβα.
Όλες αυτές οι ναυτικές δυνάμεις περιπολούν υδάτινα σώματα και προστατεύουν την εδαφική ακεραιότητα των χωρών τους. Ακόμη και χώρες με ακτογραμμή έχουν δυνάμεις στα ποτάμια και στις λίμνες. Αυτά τα υδάτινα συστήματα εξακολουθούν να χρειάζονται περιπολία, ειδικά όταν μοιράζονται με άλλες χώρες.
Η κύρια διαφορά είναι ότι οι περίκλειστες χώρες δεν χρειάζεται να επενδύσουν τεράστια ποσά στο ναυτικό τους αλλά μπορούν να διοχετεύουν τους περισσότερους πόρους στις χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις τους.
Ας κάνουμε και μια τιμητική αναφορά εδώ στις χώρες που έχουν μικρές ακτογραμμές και θεωρούνται τεχνικά κλειστές στη ξηρά, αλλά εξακολουθούν να διατηρούν μια μόνιμη ναυτική δύναμη.
Η ιδιαίτερη αυτή λίστα περιλαμβάνει την Ιορδανία (26 χιλιόμετρα ακτογραμμή), τη ΛΔΚ (37 χιλιόμετρα ακτογραμμή), τη Γκάμπια (80 χιλιόμετρα ακτογραμμή), το Ιράκ (58 χιλιόμετρα ακτογραμμή), μεταξύ άλλων.
Πηγές: Wikipedia, The World Geography, Owaahh
