Είναι η μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας του Μίσιγκαν. Αποτελεί την έδρα της κομητείας Γουέιν. Η στρατηγική σημασία της περιοχής ήταν εκείνη που οδήγησε στην δημιουργία της πόλης. Ονόμασαν τον οικισμό Ντιτρόιτ, από τη γαλλική λέξη Detroit, που σημαίνει στενό, για το λόγο ότι η πόλη βρίσκεται στο πέρασμα μεταξύ των δυο λιμνών, Ίρι και Χιούρον.
Με πληθυσμό περίπου 640.000 κατοίκους, μπαίνει στην 20αδα των μεγαλύτερων πόλεων των Η.Π.Α. από άποψη πληθυσμού. Η έκταση της είναι 370 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός της απότομης αύξησης αλλά και μείωσης του πληθυσμού της πόλης στην διάρκεια των χρόνων. Το 1910 αριθμούσε 465.000 και το 1950, 1.850.000 κατοίκους.
Το 2012 το περιοδικό Forbes θα δώσει μια όχι και τόσο περήφανη πρωτιά στη πόλη. Θα την ανακηρύξει ως την πιο μίζερη πόλη των Η.Π.Α..
Το κλίμα της πόλης είναι υγρό και επηρεάζεται από τις Μεγάλες Λίμνες. Χαρακτηριστικό του κλίματος είναι τα πολύ ζεστά καλοκαίρια ενώ συχνές είναι και οι καταιγίδες μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού. Τον χειμώνα αποτελεί μια από τις πόλεις των Η.Π.Α. με το περισσότερο χιόνι, με μέσο όρο περίπου 43 ίντσες χιονιού το χρόνο.
Από το 1802 έως τις μέρες μας το Ντιτρόιτ είχε συνολικά 74 δημάρχους. Ο τελευταίος δήμαρχος που προερχόταν από το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων ήταν τη περίοδο από το 1957 έως το 1962.
Αξίζει κάποιος να επισκεφτεί τη γειτονιά του Dearborn. Μια συνοικία γνωστή και για την σχέση της με τον μύθο του αυτοκίνητου, Henry Ford. To μουσείο της Mototown, το εργοστάσιο της Ford -όπου γεννήθηκε το μοντέλο Τ που έφερε επανάσταση στην αυτοκινητοβιομηχανία-αλλά και το Ιστορικό Μουσείο του Ντιτρόιτ αποτελούν τρεις κορυφαίους προορισμούς.
Η δισκογραφική εταιρεία Motown ήταν μια δημιουργία του ντόπιου Μπέρι Γκόρντι. Σημείωσε τεράστια εμπειρική επιτυχία και αποτέλεσε την εταιρεία θρύλων της μουσικής όπως οι Μάικλ Τζάκσον, Νταϊάνα Ρος και Στίβι Γουόντερ.
Από το Ντιτρόιτ ξεκίνησαν τη καριέρα τους καλλιτέχνες όπως η Aretha Franklin, η Μαντόνα, ο Έμινεμ και οι White Stripes. Η σύνδεση της πόλης με τη μουσική συνεχίστηκε με την εμφάνιση την δεκαετία του ’80, της techno.
Περπατώντας στη πόλη απαιτείται μια ακόμα στάση για τους λάτρεις της μουσικής. Στη πόλη δεσπόζει το παλιότερο τζαζ κλαμπ του κόσμου, το Baker’s keyboard Lounge όπου άνοιξε τις πόρτες του το 1933 από την Φάνι και τον Κρις Μπέικερ.
Η πόλη φιλοξενεί πολυάριθμες εκδηλώσεις ετησίως. Τον Αύγουστο-συγκεκριμένα το τρίτο Σάββατο του Αυγούστου-διοργανώνει την Woodward Dream Cruise. Μια γιορτή για το αυτοκίνητο που ξεκίνησε ως τοπικός έρανος, φτάνει σήμερα να προσελκύει 1,5 εκατομμύρια ανθρώπους αλλά και -τι άλλο-40.000 κλασικά αυτοκίνητα από όλο τον κόσμο.
To βράδυ πριν το Halloween (30 Οκτωβρίου), στο Ντιτρόιτ την αποκαλούν ‘τη νύχτα του διαβόλου’ και έχει παράδοση όσο σχεδόν και η ύπαρξη της πόλης. Η πόλη βιώνει πολλές φάρσες κυρίως για εμπρησμό και χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως το 2017 υπήρξαν αναφορές για 21 πυρκαγιές στη περιοχή κοντά στο μετρό.
Η αθλητική ζωή της πόλης έχει τη ζωντάνια της και συναντά τον μύθο της σε δυο επαγγελματικές ομάδες. Την ομάδα χόκεϊ επί πάγου, Detroit Wings και την ομάδα μπάσκετ, τους Detroit Pistons.
Η ομάδα του χόκεϊ συνδέεται με ένα έθιμο που ξεκίνησε το 1952 όταν κατά τη διάρκεια των playoffs, δυο επιχειρηματίες που κατείχαν την αγορά ψαριών, πέταξαν ένα χταπόδι στον αγωνιστικό χώρο. Συμβόλιζε με τα οχτώ πλοκάμια του, τις οχτώ νίκες που χρειάζονταν τότε η ομάδα για να κατακτήσει το τρόπαιο.
Για τους Pistons, το παρατσούκλι των Bad Boys συνοδεύει την ομάδα ακόμα και σήμερα και αποτυπώνει τον σκληρό τρόπο παιχνιδιού τους. Μνημειώδης είναι και ο χειρότερος καυγάς στην ιστορία του Πρωταθλήματος που έλαβε χώρα στις 19 Νοεμβρίου του 2004. Παίχτες και των δυο ομάδων (Pistons-Pacers) και οπαδοί έγιναν μαλλιά κουβάρια και οι ποινές ήταν εξοντωτικές.
Η ιστορία της πόλης ξεκινάει από το 1670 ενώ δημιουργεί-παράγει γεγονότα έως τις μέρες μας. Στις 18 Ιούλιου το 2013, η πάλαι ποτέ ‘Μέκκα’ της αυτοκινητοβιομηχανίας έφτασε στην πτώχευση και αποτέλεσε την μεγαλύτερη πόλη στην ιστορία της χώρας που έφτασε στο σημείο αυτό. Με 20 δισεκατομμύρια χρέος και 326 εκατομμύρια έλλειμα η χρεωκοπία ήταν μονόδρομος.
Το 1670, Γάλλοι ιεραπόστολοι επισκέφτηκαν την περιοχή. Μάλιστα ο μύθος αναφέρει ότι βρήκαν ένα τοτέμ των Ιθαγενών και το κατέστρεψαν με ένα τσεκούρι. Σύμφωνα με τη παράδοση στην θέση του φυτευτήκαν δώδεκα αχλαδιές όπου συμβόλιζαν τους δώδεκα Αποστόλους.
Μάλιστα οι δώδεκα αχλαδιές αποτέλεσαν και την απαρχή της δημιουργίας του πάρκου που δέσποζε χρόνια αργότερα στη πόλη. Το 1701, Γάλλοι άποικοι ιδρύουν έναν μικρό οικισμό στη θέση της σημερινής πόλης.
Σκοπός του οικισμού ήταν να μπορέσει να βοηθήσει στην ανάπτυξη του εμπορίου και την διάδοση του Χριστιανισμού. Ο Γάλλος εξερευνητής Καντιγιάκ ήταν αυτός που έλαβε και την απόφαση για την ίδρυση του Ντιτρόιτ με γνώμονα την επέκταση της Γαλλικής κυριαρχίας.
Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν περίπου 100 και σταδιακά έφτασαν τους 800. Κύρια ασχολία των τότε κατοίκων ήταν το εμπόριο γούνας. Το 1760 το Ντιτρόιτ πέφτει στα χέρια των Βρετανών. Παρά την πολιορκία των Ιθαγενών να καταλάβουν τη πόλη, οι Βρετανοί άντεξαν και παρέμειναν κυρίαρχοι της ευρύτερης περιοχής.
Το 1783, το Ντιτρόιτ θα παραχωρηθεί στις Η.Π.Α.. Για περίπου μια δεκαετία οι Βρετανοί εξακολουθούσαν να κάνουν κουμάντο στη περιοχή, αφού συνέχιζαν να έχουν εμπορικές δραστηριότητες και να προστατεύουν τους Ιθαγενείς. Οι Η.Π.Α. κατάφεραν σταδιακά και επέβαλαν τον έλεγχο και έθεσαν όρια στους Ιθαγενείς και τους Βρετανούς.
Το 1796 ένας Γάλλος ιεραπόστολος ίδρυσε το πρώτο σχολείο στη πόλη όπου αποτέλεσε μάλιστα τον προπομπό του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Παράλληλα τη ίδια εποχή δημιουργήθηκε το πρώτο τυπογραφείο και η πρώτη εφημερίδα της πόλης.
Το 1805 μια πυρκαγιά κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος των κτιρίων της πόλης. Μάλιστα η πυρκαγιά έμεινε χαραγμένη στην μνήμη των κατοίκων. Η ανοικοδόμηση της πόλης εκφράστηκε μέσα από την φράση που υπάρχει στο σύμβολο του Ντιτρόιτ στα λατινικά, «Speramus Meliora, Resurget Cineribus» που μεταφράζεται ως ‘Ελπίζουμε για καλύτερα, θα αναδυθεί από τις στάχτες’.
Έπειτα το Μίσιγκαν αναδείχθηκε αυτόνομη περιοχή με πρωτεύουσα το Ντιτρόιτ. Το 1812 οι Βρετανοί θα καταλάβουν εκ νέου τη πόλη για τρία χρόνια. Η πόλη όμως θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με βάση το σχέδιο όπου υπήρχε μετά τη πυρκαγιά και μάλιστα θα γίνει τόπος προσέλκυσης μεταναστών από την Ευρώπη.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, το Ντιτρόιτ θα γίνει ένας από τους κυριότερους σταθμούς διαφυγής των σκλάβων όπου έφευγαν από τις Νότιες Πολιτείες προς τον Καναδά. Εκείνη την εποχή οι διαδηλώσεις ήταν πολλές και αρκετά καταστροφικές και αφορούσαν την υποχρεωτική στράτευση.
Έτσι προσέλκυσε ακόμα περισσότερους μετανάστες από την Ευρώπη. Μάλιστα αρκετοί Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη πόλη σε μια περιοχή που ακόμα και στις μέρες μας αποκαλείται Greektown.
Στις αρχές του 20ου αιώνα η πόλη έζησε κατά πολλούς την καλύτερη περίοδο της. Ο Χένρυ Φορντ εγκατέστησε εργοστάσιο αυτοκινήτων, και ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή. Έπειτα σειρά πήρε η General Motors και η Chrysler δημιουργώντας την Big-Three, αναδεικνύοντας τη πόλη σε παγκόσμιο κέντρο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αποτέλεσε η πόλη ‘το οπλοστάσιο της δημοκρατίας’ αφού συνέβαλε στην παράγωγη στρατιωτικού υλικού για ολόκληρη τη χώρα αλλά και τους Συμμάχους της.
Το καλοκαίρι του 1967 ξέσπασαν στη πόλη οι σοβαρότερες φυλετικές ταραχές στην νεότερη ιστορία των Η.Π.Α.. Έμεινε γνωστή και ως η εξέγερση της 12ης οδού και στις πέντε μέρες πραγματικής μάχης έχασαν τη ζωή τους 43 άτομα. Ακόμα υπήρξαν 1.200 τραυματίες, 7.000 συλλήψεις και 2.000 κατεστραμμένα κτίρια.
Το 1950 οι κάτοικοι της πόλης ζούσαν υπό το δέλεαρ των πολύ καλά αμειβομένων θέσεων εργασίας στην αγορά της αυτοκινητοβιομηχανίας. Μέσα στην ίδια δεκαετία ο πληθυσμός στο κέντρο της πόλης άρχιζε να μειώνεται όταν οι επιχειρήσεις μετέφεραν με τη σειρά τους τις έδρες τους στα περίχωρα.
Ακόμα η άνοδος του ανταγωνισμού από την Ιαπωνία αλλά και η κακοδιαχείριση από τις εταιρείες και τις δημοτικές αρχές αποτέλεσαν τους παράγοντες της σταδιακής ερήμωσης της πόλης.
Τη δεκαετία του 2000 την πόλη εγκατέλειψαν περίπου 250.000 κάτοικοι δίνοντας έτσι την χαριστική βολή για την ευημερία της. Χιλιάδες κτίρια για αρκετό καιρό παρέμειναν ακατοίκητα δημιουργώντας μια πόλη-φάντασμα.
Το δημόσιο σχολείο Hutchins, χτίστηκε το 1922, την εποχή που η πόλη είχε το προσωνύμιο «Παρίσι της Αμερικής». Στις αρχές της δεκαετίας το 2000 περίπου 150.000 κτίρια ήταν άδεια και το Ντιτρόιτ πλέον ήταν το ρέκβιεμ του «Αμερικανικού Ονείρου».
Από το 2015 και μετά το δημοτικό συμβούλιο έπεισε αρκετούς μισθωτούς και συνταξιούχους να δεχθούν περικοπές για να γεμίσουν χρήματα και πάλι τα ταμεία της πόλης. Στη διάσωση της πόλης μπήκαν μεγιστάνες και απλοί πολίτες, αγοράζοντας ακίνητα στη πόλη.
Τα ανακαίνισαν και τα ενοικίασαν σε προνομιακές τιμές σε εταιρείες. Πολλές από αυτές ήταν εταιρείες ειδικεύονται σε νέες τεχνολογίες και έτσι σε λιγότερο από δυο χρόνια περίπου 150 κατοικοέδρευσαν στη πόλη. Κατασκευάστηκε εκ νέου το τραμ ενώ μεγάλα κτίρια όπως το κατεστραμμένο εργοστάσιο αυτοκινήτων Packard ανακατασκευάστηκαν και δημιουργήθηκαν διάφοροι πολυχώροι.
Ιστορικά κτίρια του κέντρου, όπως το νεοκλασικό της Πυροσβεστικής, μεταμορφώθηκαν σε ξενοδοχεία ή συγκροτήματα γραφείων. Τα μουσεία άλλαξαν τον τρόπο λειτουργίας τους και εξασφάλισαν χορηγίες πολλών εκατομμυρίων. Επιπρόσθετα πολλοί από τους μετανάστες βοήθησαν στην γαστρονομική έκρηξη της πόλης ανοίγοντας δεκάδες εστιατόρια.
BONUS FACT : Το Μίσιγκαν είναι η πολιτεία που βρίσκεται στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών. Πρωτεύουσα της πολιτείας είναι η Λάνσινγκ και μεγαλύτερη πόλη είναι το Ντιτρόιτ. Το όνομα Michigan σημαίνει μεγάλο νερό ή μεγάλη λίμνη. Είναι η γαλλική απόδοση της λέξης mishigamaa, από την Ινδιάνικη γλώσσα Οτζίμπουα.
Με έκταση 250.487 τ.χλμ. και πληθυσμό 10 εκατομμύρια κατοίκους αποτελεί την είναι 8η πιο πυκνοκατοικημένη και τη 11η σε έκταση πολιτεία των Η.Π.Α..
Στις 26 Ιανουαρίου του 1837, έγινε η 26η πολιτεία και αποτέλεσε μέρος της Ένωσης.
Το Μίσιγκαν έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή γλυκού νερού από οποιαδήποτε πολιτική υποδιαίρεση στον κόσμο. Αποτελείται από δύο χερσονήσους, την Κάτω Χερσόνησο, όπου δόθηκε αρχικά το όνομα Μίσιγκαν και την Άνω Χερσόνησο.
Για τους λάτρεις της πολιτικής και των εκλογών η πολιτεία του Μίσιγκαν αποτελεί ‘swing state’, δηλαδή σημαντική μεταβλητή για το τελικό αποτέλεσμα της ανάδειξης του Προέδρου των Η.Π.Α..
