Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

Ένα ταξίδι στο Κατμαντού, την πρωτεύουσα του Νεπάλ

Ένα ταξίδι στο Νεπάλ, είναι ένα ταξίδι εξωτικό. Συνηθίσαμε να συγχέουμε το εξωτικό με το τροπικό. Όχι, το Νεπάλ, δεν είναι Cancun. Δεν έχει υπέροχες παραλίες, ούτε και spa. Είναι όμως μια κατάδυση σ’ έναν κόσμο τελείως διαφορετικό, και πολύ – πολύ δύσκολο να τον φανταστεί κανείς αν δεν τον επισκεφτεί.

γράφει ο Πάρις Τσαχουρίδης

Πολλά έχουν γραφτεί για τη σημασία του «ταξιδεύειν» αναφορικά με την καλλιέργεια που προσφέρει στο πνεύμα, το άνοιγμα του μυαλού, τη γνώση και άλλα. Όμως, υπάρχουν στο δικό μου το βιβλίο ταξιδευτές-τουρίστες και ταξιδευτές-περιηγητές. Σαν τον δικό μας, τον αρχαίο Παυσανία, ας πούμε. Φυσικά, δεν υπονοώ πως όλοι πρέπει να πάρουμε μια πένα, έναν φωτογραφικό φακό ή ένα έξυπνο κινητό και να μεταμορφωθούμε σε ταξιδιωτικούς bloggers όπως εκείνος!!!

Από την άλλη, έχω γνωρίσει Βρετανούς που μου είπαν «’Έχω έρθει 12 φορές στην Ελλάδα», «Πού;» ρώτησα, «Syros-Tinos-Mykonos», «Και τί είδατε;», «Ω! τίποτα! Είχαμε all inclusive με βραχιολάκι… το ξενοδοχείο ήταν υπέροχο με δωρεάν απεριόριστη μπύρα»!!!

Αυτό είναι, λοιπόν, για μένα τουρισμός χωρίς ταξίδι.

Για μένα, στο ταξίδι πρέπει να αποκτήσεις καὶ ἡδονικὰ μυρωδικὰ κάθε λογῆς, ὅσο μπορεῖς πιὸ ἄφθονα ἡδονικὰ μυρωδικά (Καβάφης).

Και πώς το καταφέρνει κανείς αυτό;

Αφήνοντας τον εαυτό του να γίνει λίγο ντόπιος. Λίγο Μαλτέζος στη Μάλτα, λίγο Λονδρέζος στο Λονδίνο και λίγο αράπης στην αραπιά, όπως λέγανε σε καιρούς με πιο περιορισμένο political correctness!

Αλλάζοντας λίγο τον εαυτό μας, δεχόμενοι το διαφορετικό, καθιστάμεθα έτοιμοι να ζήσουμε την εμπειρία, να την ρουφήξουμε, να τη νιώσουμε μέσα μας, να τη συγυρίσουμε λιγάκι, κι έπειτα να την κάνουμε δική μας.

Κάπως έτσι αγαπήσαμε εγώ κι η συντρόφισσά μου την Τουρκία, την Ινδονησία, την Αμερική. Δώσαμε κάτι από τον εαυτό μας και πήραμε κάτι πίσω. Μόνο που αυτή η συναλλαγή, μας έκανε κάθε φορά πιο πλούσιους.

Είναι η πρώτη φορά που γράφω εδώ, στους «γεωγραφικούς» κι είναι η εισαγωγή μεγάλη.

Στο θέμα μου, λοιπόν.

Εδώ οι καλοί χάρτες: Νεπάλ (πηγή: britannica)
Εδώ οι καλοί χάρτες: Νεπάλ (πηγή: britannica)

Έχουμε μεγάλη αγάπη για τους Ινδουιστές. Ναι, έχουν λίγο περίεργη – για εμάς – αίσθηση της υγιεινής και της καθαριότητας και άπειρους θεούς για να χωρέσουν όλοι στο μυαλό μας, όμως, από την άλλη… Δεν ξέρω πώς να το πω… Αυτοί οι άνθρωποι είναι cool.

Πάω να μιλήσω για το Kathmandu και ξεκινάω από τη θρησκεία. Ας μη γελιόμαστε. Είναι σημαντικό πολιτιστικό στοιχείο κι επηρεάζει όλους τους τομείς, όλες της εκφάνσεις της ζωής.

Είναι cool οι ινδουιστές, είτε βρίσκονται στην Ινδία, είτε στο Μπαλί, είτε στο Νεπάλ.

Έχουν έναν cool φαταλισμό. Αυτή η αδυναμία που αισθάνονται απέναντι στο προκαθορισμένο, μαζί με την απουσία «ποινικού κώδικα» αμαρτιών στον Ινδουισμό, μαζί με το χάσιμο στην ατέρμονη περιδίνηση των αλλεπάλληλων μετενσαρκώσεων, όλη αυτή η μοιρολατρία, αντί να τους κάνει δυστυχισμένους, τους απελευθερώνει από την ευθύνη και τους επιτρέπει να ζήσουν απλά αναζητώντας την ευτυχία στην καθημερινότητα.

Για να το κάνω πιο κατανοητό. Κάποιος Ινδουιστής έχει ένα ατύχημα και χάνει ένα μέλος του. Το χέρι του ή το πόδι του. Είναι τέτοια η κουλτούρα του που του επιτρέπει να το δεχτεί και να το αποδεχτεί, και να προχωρήσει μπροστά με ό,τι έχει διαθέσιμο.

Αυτοί είναι κατά βάση οι άνθρωποι του Νεπάλ. Μαζί με τους λιγοστούς μουσουλμάνους που λειτουργούν περισσότερο ως περίτεχνη κορνίζα στο κυρίως θέμα, κατοικούν σε μια χώρα στη δυτική πλαγιά του Έβερεστ (η ανατολική πλαγιά είναι το Θιβέτ).

Και παίρνεις το αεροπλάνο και φτάνεις στο Kathmandu. 

Τί πρέπει κάνει ένας νέο-αφιχθείς ταξιδευτής σ’ αυτό το σημείου του κόσμου;

Να μείνει στο ξενοδοχείο Yak and Yeti. Διατηρεί ακόμα και σήμερα μεγάλο κομμάτι της παλιάς του αίγλης, της αίγλης του ξενοδοχείου που υποδεχόταν εξερευνητές απ’ όλον τον κόσμο, έτοιμους να αναρριχηθούν στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου. Είναι από τα λίγα ξενοδοχεία με παραδοσιακή Νεπαλέζικη διακόσμηση και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, μόλις λίγα μέτρα μακριά από τον μόνο ασφαλτοστρωμένο δρόμο της πόλης.

Ξενοδοχείο Yak & Yeti
Ξενοδοχείο Yak & Yeti

Να επισκεφτεί την Stupa Swayambhunath, έναν ιερό ναό εξίσου Βουδιστικό και Ινδουιστικό, με έντονες Θιβετιανές επιρροές. Ίσως, το πιο πολύχρωμο αρχιτεκτόνημα στο Kathmandu. Επίσης, η θέα από τον λόφο πάνω στον οποίο είναι χτισμένη, παίρνει την ανάσα, αφού μπορεί κανείς να δει την όλη την πόλη, ακόμα και τα Ιμαλάια.

Stupa Swayambhunath
Stupa Swayambhunath

Να επισκεφτεί τουλάχιστο ένα durbar. Τα durbar είναι παλιές πλατείες – αυλές δίπλα στο παλάτι κάποιου τοπικού ινδουιστή πρίγκιπα ή βασιλιά. Εκεί βρίσκεται και ένας ινδουιστικός ναός και παραδοσιακά λειτουργούσαν ως εξής: Όταν ένας ινδουιστής ευγενής κληρονομούσε ένα κομμάτι γης έκτιζε ένα durbar δίπλα στο επίσης νεόκτιστο παλάτι του, καθώς κι έναν ναό, και γύρω από το durbar γεννιόταν σιγά-σιγά μια νέα πόλη. Τα σημαντικότερα durbar του Kathmandu είναι τα Basantapur Durbar (το πιο κεντρικό), το Patan Durbar Square και το Bhaktapur Durbar.

Kathmandu Durbar Square, 1852 (πηγή: wikipedia)
Kathmandu Durbar Square, 1852 (πηγή: wikipedia)

Να επισκεφτεί ένα μοναστήρι και να δει μια αποτέφρωση. Το πιο γνωστό μοναστήρι στο Kathmandu είναι το Pashupatinath, όπου γίνονται ανοικτές αποτεφρώσεις νεκρών. Τον σωρό με τα ξύλα τον ετοιμάζουν οι ίδιοι οι συγγενείς. Μετά την αποτέφρωση, τα αποκαΐδια σπρώχνονται με μεγάλες σαρωματίνες στο διπλανό γοργοπόταμο. Δύο εβδομάδες μετά οι συγγενείς κάνουν πικ-νικ δίπλα στο ποτάμι μαζί με την ψυχή του νεκρού. Προσοχή. Η λήψη φωτογραφιών πρέπει να γίνεται από μακριά και με σεβασμό στο τελετουργικό.

Να πεταχτεί μέχρι το Everest. Όχι, δεν κάνω πλάκα. Υπάρχει μια τοπική αεροπορική εταιρεία, η Buddha Air η οποία κάνει αποκλειστικά πτήσεις προς την ψηλότερη κορυφή των Ιμαλαΐων. Το αεροπλάνο φέρνει μια γύρα σε απόσταση 1000 μέτρων από την κορυφή κι έπειτα επιστρέφει. Κι όλα αυτά χωρίς ρίσκο, αφού αν είναι κακός ο καιρός τα χρήματα του εισιτηρίου επιστρέφονται στο ακέραιο!

Να φωτογραφηθεί με τις άπειρες αγελάδες και μαϊμούδες, που κυκλοφορούν παντού.

Να κάνει μια βόλτα στο Thamel, που είναι η (όσο γίνεται πιο) κοσμοπολίτικη γειτονιά της πόλης. Εκεί υπάρχουν μαγαζάκια που πωλούν κάθε λογίς εμπόρευμα, από τσάντες φτιαγμένες από hemp (!!!), μέχρι πίνακες και mandala ζωγραφισμένα στο χέρι και από κουβερτάκια από μαλλί yak μέχρι τις καλλίτερες Pashmina από το ακριβότερο και πιο αέρινο Cashmere.

Να φάει στο Fat Monk’s Rooftop Bar, ένα εστιατόριο στο Thamel, που ναι μεν θυμίζει κάτι από τον δικό μας τουρισμό της δεκαετίας του ‘80, αλλά είναι ένας καλός συμβιβασμός ανάμεσα σε αυθεντική τοπική κουζίνα και ευρωπαϊκές συνθήκες υγιεινής.

Ένα ταξίδι στο Νεπάλ, είναι ένα ταξίδι εξωτικό. Συνηθίσαμε να συγχέουμε το εξωτικό με το τροπικό. Όχι, το Νεπάλ, δεν είναι Cancun. Δεν έχει υπέροχες παραλίες, ούτε και spa. Είναι όμως μια κατάδυση σ’ έναν κόσμο τελείως διαφορετικό, και πολύ – πολύ δύσκολο να τον φανταστεί κανείς αν δεν τον επισκεφτεί. Κατ’ αυτή την έννοια το Νεπάλ είναι πολύ εξωτικό. Εξάλλου, από το Νεπάλ δεν επιστρέφεις ο ίδιος άνθρωπος.

Αν με ρωτούσαν, λοιπόν, θα κατέτασσα το ταξίδι μου στο Kathmandu ανάμεσα στα τρία κορυφαία ταξίδια της ζωής μου.

Definitely recommended!

Μία Απάντηση

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

* Ορισμένοι σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση οδηγούν σε συνεργαζόμενες σελίδες. Εάν αγοράσετε κάτι μέσω αυτών, μπορεί να κερδίσω μια μικρή προμήθεια — η οποία ΔΕΝ σας επιβαρύνει σε κάτι! Με αυτόν τον τρόπο το geografikoi.gr συντηρείται και μπορώ και παρέχω το περιεχόμενο του δωρεάν.