Το Σαλέ βρίσκεται στο Μαρόκο στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας. Εκεί εκβάλλει ο ποταμός Μπου Ρεγκρέγκ στον Ατλαντικό. Έχει πληθυσμό 890.000 κατοίκους και η κύρια πηγή εργασίας είναι τα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας.
Ακριβώς απέναντι από την πρωτεύουσα της χώρας Ραμπάτ, η πόλη του Σαλέ έχει Μεσογειακό κλίμα και αποτελεί έναν από τους τουριστικούς προορισμούς του Μαρόκου.
Η πόλη είναι χτισμένη με τον Αραβικό πολεοδομικό σχεδιασμό του 9ου αιώνα. Τείχη και αρκετά στενοί διάδρομοι, που είχαν βασικό σκοπό να καθυστερούν τον εκάστοτε εισβολέα. Είναι εύκολο να χάσεις τον προσανατολισμό σου από τις σκάλες και τα περάσματα.
Κυριαρχούν και στο Σαλέ τα σουκ, οι σκεπασμένες αγορές, τα παζάρια με ποικιλία σε τιμές και προϊόντα. Στα φαγητά που ξεχωρίζουν είναι τα τουρσιά, οι πολύχρωμες ελιές και τα μπαχάρια. Χαρακτηριστικό είναι το tajine, ένα πήλινο σκεύος με κωνικό καπάκι όπου φτιάχνουν τα περισσότερα φαγητά τους οι κάτοικοι της πόλης.
Ένα από τα σημαντικότερα κτίσματα του Σαλέ είναι το μεγάλο τζαμί που ήταν ουσιαστικά αποτέλεσμα της οικονομικής άνθησης του 12ου αιώνα. Το μεγάλο τζαμί χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του του Αλμοάδη σουλτάνου Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ.
Οι Φοίνικες ίδρυσαν τον πρώτο οικισμό της πόλης περίπου τον 7ο αιώνα π.Χ.. Ήταν από τους πρώτους εμπορικούς σταθμούς και εξυπηρετούσε κυρίως τις φυλές που κατοικούσαν στην ενδοχώρα.
Σε Ρωμαϊκά κείμενα την πόλη την βρίσκουμε με το όνομα Sala και την περιγράφουν ως μια αρκετά μικρή πόλη, με πολλούς ελέφαντες. Την εποχή της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, το Σαλέ αποτέλεσε έναν από τους πιο απομακρυσμένους οικισμούς του γνωστού τότε κόσμου.
Η περιοχή κατακτήθηκε στη συνέχεια από τους Βανδάλους και από τους Άραβες. Οι τελευταίοι επέβαλαν τη Μουσουλμανική θρησκεία και αναμείχθηκαν με τις Βερβερικές φυλές της περιοχής.
Κατά τον 10ο αιώνα το Σαλέ υπήρξε διοικητικό κέντρο της περιοχής. Ήταν και η περίοδος που αναπτύχθηκαν οι επαφές με τους Άραβες της Ιβηρικής χερσονήσου. Η βασική πηγή εσόδων της πόλης ήταν η εμπορική της δραστηριότητα. Μάλιστα μέχρι και τον 12ο αιώνα σταδιακά αναδείχθηκε και στο πιο σημαντικό λιμάνι της ακτής του Μαρόκου.
Η πόλη το 1260 έπεσε στα χέρια του Βασιλείου της Καστίλης όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Σαλέ βρήκε τραγικό θάνατο. Η επίθεση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία οχυρού στο λιμάνι, ένα κτίσμα μέρος του όποιου μπορούμε να δούμε και στις μέρες μας.
Από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά το Σαλέ θα αρχίσει να γίνεται μορφωτικό κέντρο. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο η ίδρυση ιατρικών σχολών και βιβλιοθηκών.
Στα τέλη του 15ου αιώνα ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε. Ενώ η Ιβηρική χερσόνησο είχε περάσει στα χέρια των Χριστιανών, το Σαλέ δέχθηκε ένα κύμα από Μουσουλμάνους πρόσφυγες. Πολλοί Εβραίοι ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο μεταβάλλοντας έτσι τον πληθυσμό όχι μόνο της πόλης αλλά της ευρύτερης περιοχής.
Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες έγιναν πειρατές, μη έχοντας άλλη λύση. Σταδιακά η πειρατεία έγινε η βασική οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων του Σαλέ.
Οι πειρατές με την δύναμη που απέκτησαν ήθελαν να γίνουν κυρίαρχοι και στην ενδοχώρα του Μαρόκου. Δημιούργησαν την Δημοκρατία του Σαλέ, μια πόλη-κράτος που κατάφερε μάλιστα να αποτρέψει τις επιθέσεις από το Βασίλειο της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.
Η Δημοκρατία του Σαλέ ουσιαστικά απώλεσε το ειδικό καθεστώς της αυτονομίας της περίπου το 1666. Η πειρατική δραστηριότητα δεν σταμάτησε βέβαια και συνέχιζε να αποτελεί πηγή εσόδων για την πόλη.
Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, η πόλη δέχθηκε αρκετές επιθέσεις από τους Γάλλους όπου κατόρθωσαν να βομβαρδίσουν την πόλη το 1851. Το 1912 η πόλη του Σαλέ αλλά και ολόκληρη η χώρα έγινε Γαλλικό προτεκτοράτο.
Κατά την περίοδο της Γαλλικής επιρροής, η πόλη έχασε αρκετά την δύναμη της ως εμπορικό κέντρο. Μάλιστα αποτέλεσε και μια από τις σημαντικότερες πόλεις που αντέδρασαν στην Γαλλική κυριαρχία. Η Γαλλική κυριαρχία τερματίστηκε το 1956.
BONUS FACT : Οι Βέρβεροι είναι ιθαγενείς της Βορείου Αφρικής. Η λέξη Βέρβερος προέρχεται από την αραβική λέξη Al Barbar .Με την σειρά της προήλθε από την Ελληνική λέξη βάρβαρος.
Είναι διαμοιρασμένοι στο Μαρόκο, Τυνησία, Λιβύη και την Αλγερία. Η Βερβερική διάλεκτος ομιλείτε από περίπου 32 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Έχει έντονη παρουσία και στην Γαλλία, όπου μάλιστα οι αρχαίοι πρόγονοι του πολιτισμού τους ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια.
Το μεγάλο ποσοστό των Βερβέρων είναι Μουσουλμάνοι. Τα παραδοσιακά Βερβερικά γράμματα μοιάζουν αρκετά με τα αρχαία Ελληνικά. Αρκετούς χαρακτήρες όπως το Θ, Λ και το Σ του βρίσκουμε και στο Βερβερικό αλφάβητο.
Από τον 16ο αιώνα έως και τον 19ο αιώνα οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούσαν των όρο Ακτή των Βερβέρων ή Μπαρμπαριά για το σύνολο των τόπων που κατοικούσαν οι Βέρβεροι.
