Ο Βρετανός Τζέιμς Κουκ θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους θαλασσοπόρους παγκοσμίως. Έκανε τρία εξερευνητικά ταξίδια για λογαριασμό της Μεγάλης Βρετανίας και έκανε τον περίπλου της γης δύο φορές!
Κατά το δεύτερο ταξίδι του το 1775 κι αφού πέρασε το ακρωτήρι Χορν κατευθυνόμενος προς τον Ατλαντικό, κατευθύνθηκε νότια προς την Ανταρκτική αλλά οι πάγοι είχαν διαφορετική γνώμη. Ματαιώνει την προσπάθεια αυτή και αποφασίζει να επιστρέψει προς την Αγγλία. Στην επιστροφή όχι πολύ μακριά από τον ανταρκτικό κύκλο συναντάει ένα αρχιπέλαγος από 8 νησιά και τα ονομάζει νησιά Σάντουιτς προς τιμή του Κόμη Τζον Μόνταγκου, ο οποίος ήταν ο 4ος Ερλ του Σάντουιτς (κομητεία στα νοτιοανατολικά της Αγγλίας, στην περιοχή του Κεντ).
Το 1778, κατά το τρίτο ταξίδι του ο Κουκ διασχίζει για άλλη μια φορά τον Ειρηνικό και αυτή τη φορά ανακαλύπτει το αρχιπέλαγος της σημερινής Χαβάι που περιλάμβανε 8 μεγάλα νησιά, αρκετές ατόλες και βραχονησίδες. Και μαντέψτε τι όνομα του δίνει… Αρχιπέλαγος Σάντουιτς! Μα τι έμπνευση! Για να μην όμως υπάρχει σύγχυση, τα νησιά από το πρώτο του ταξίδι τα μετονομάζει σε Νότια Νησιά Σάντουιτς, κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα. Τα δεύτερα νησιά Σάντουιτς μετονομάστηκαν σε νησιά Χαβάι απ’ το μεγαλύτερο νησί του αρχιπελάγους γύρω στο 1840.
Ο λόγος που ο Κουκ απέδιδε συνεχώς τιμές στον Κόμη Μόνταγκου ήταν ότι ο δεύτερος βοηθούσε στην χρηματοδότηση των ταξιδιών του πρώτου. Και η ονοματοδοσία δεν σταματάει εδώ! Ονόμασε Μόνταγκου, ένα απ’ τα Νότια Νησιά Σάντουιτς, ένα νησί στις ανατολικές ακτές της Νότια Ουαλίας (Αυστραλία) και ένα νησί στον κόλπο της Αλάσκα.
Ο Κόμης του Σάντουιτς πάντως έγινε πιο γνωστός από την ονομασία του γνωστού γεύματος και όχι τόσο από την ονομασία τόσων νησιών. Ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Πιέρ Γκρόσλεϊ βασιζόμενος σε ένα λαϊκό θρύλο, αναφέρει ότι ο Μόνταγκου ήταν μεγάλος χαρτοπαίχτης και έπαιζε χαρτιά με τις ώρες. Για να μην χάνει χρόνο με τα γεύματα, ζητούσε από τους υπηρέτες του να του φέρνουν κομμάτια κρέας ανάμεσα σε 2 φέτες ψωμί, κι έτσι μπορούσε να γευματίζει και να παίζει ταυτόχρονα. Οι συμπαίκτες του στα χαρτιά εντυπωσιασμένοι με την ευρηματικότητα του Μόνταγκου ζητούσαν “ένα το ίδιο όπως του Σάντουιτς”.
Μια πιο ρεαλιστική εκδοχή είναι του Βρετανού ιστορικού Νίκολας Ρότζερ, κατά την οποία, οι συνεργάτες του Μόνταγκου είχαν την ιδέα να τρώνε αυτά τα γρήγορα γεύματα εν ώρα εργασίας στο γραφείο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα μεγαλύτερα νησιά του κόσμου