Η πρώιμη οικονομία της Ιταλίας, η οποία βασιζόταν στη γεωργία, καταστράφηκε από τις επιπτώσεις των παγκοσμίων πολέμων. Οι Ιταλοί επιδίωξαν την εκβιομηχάνιση της χώρας που οδήγησε στην ανάπτυξή της. Η πρωτοβουλία αυτή ευνοήθηκε από παράγοντες όπως η εμφάνιση της Ευρωπαϊκής Κοινής Αγοράς το 1957 και το τεράστιο εργατικό δυναμικό.
Η ιταλική οικονομία αντικατόπτριζε μια εκτιμώμενη μέση αύξηση του ΑΕΠ 5% ετησίως από το 1951 έως το 1973. Η δεκαετία του 1970 έμελλε να είναι μια περίοδο κοινωνικής αναταραχής και οικονομικού και πολιτικού χάους καθώς η ανεργία και ο πληθωρισμός αυξάνονταν.
Μια σειρά μεταρρυθμίσεων που υιοθετήθηκαν τη δεκαετία του 1980 διευκόλυναν την ανάπτυξη μιας οικονομίας που χαρακτηρίζεται από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, κοσμήματα, δερμάτινα προϊόντα, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, εξοπλισμό μηχανημάτων, ενδύματα, έπιπλα και παπούτσια, μεταξύ άλλων.
Η ιταλική οικονομία επηρεάστηκε σημαντικά από τη Μεγάλη Ύφεση, αλλά κατάφερε να ορθοποδήσει. Σήμερα, η Ιταλία κατατάσσεται ως το 8ο μεγαλύτερο έθνος με βάση το ονομαστικό ΑΕΠ και έχει τη 12η μεγαλύτερη οικονομία με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP).
Η τουριστική βιομηχανία της Ιταλίας
Υπολογίζεται ότι ο τουρισμός αντιπροσωπεύει το 11,8% του ΑΕΠ της Ιταλίας και το 12,8% των συνολικών θέσεων εργασίας. Η χώρα διαθέτει 51 μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Οι πόλεις Πίζα, Ρώμη, Φλωρεντία, Τρέντο, Βενετία, Τεργέστη, Μιλάνο και Τορίνο είναι από τις πόλεις με τις περισσότερες επισκέψεις στη χώρα. Οι επισκέπτες συρρέουν στην Ιταλία από χώρες όπως η Γερμανία, η Κίνα, η Αυστρία, οι ΗΠΑ, η Ελβετία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το 2019, η Ιταλία υποδέχθηκε περίπου 64,5 εκατομμύρια επισκέπτες, καθιστώντας την την πέμπτη στον κόσμο σε αριθμό αφίξεων.
Το 2021, οι διεθνείς επισκέπτες αντιστοιχούσαν σε σχεδόν 162.6 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που ισοδυναμούσε με το 7,7% του ΑΕΠ της Ιταλίας. Οι προβλέψεις εκτιμούν ότι ο τουρισμός θα αντανακλά την ανάπτυξη της Ιταλίας τα επόμενα χρόνια.
Η μεταποιητική βιομηχανία της Ιταλίας
Αντί για μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, η Ιταλία έχει περισσότερες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις αυτές ειδικεύονται σε προϊόντα υψηλής ποιότητας και το χαμηλότερο κόστος εργασίας τους επιτρέπει να αντέχουν τον ανταγωνισμό από τις επερχόμενες οικονομίες.
Ο βορράς είναι κυρίως βιομηχανοποιημένος με εκτεταμένο δίκτυο ιδιωτικών εταιρειών. Η εμφάνιση της εταιρείας Fiat στο Τορίνο το 1899 διευκόλυνε την ανάπτυξη μιας αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ιταλία. Η βιομηχανία αποκεντρώθηκε μετά την ίδρυση εργοστασίων αυτοκινήτων στη Νάπολη, το Μιλάνο και τη Μπρέσια. Τη στασιμότητα του κλάδου στη δεκαετία του 1970 ακολούθησε μια βελτιωμένη κατάσταση τη δεκαετία του 1990.
Η Ιταλία διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους κατά κεφαλήν αριθμούς αυτοκινήτων.
Η βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα στην Ιταλία έχει ιδιωτικοποιηθεί από τη δεκαετία του 1990. Τέσσερα εργοστάσια σιδήρου και χάλυβα εξακολουθούν να λειτουργούν στην Τεργέστη, τη Γένοβα, τον Τάραντα και το Πιομπίνο. Η βορειοδυτική περιοχή της Ιταλίας φιλοξενεί το «Βιομηχανικό Τρίγωνο», που συνδέει το Μιλάνο, το Τορίνο και τη Γένοβα και χαρακτηρίζεται από μια σύγχρονη ομάδα βιομηχανιών που επικεντρώνονται στη ναυτική παραγωγή, τα μηχανήματα, την αεροδιαστημική, καθώς και τα αυτοκίνητα.
Οι κεντρικές και βορειοανατολικές περιοχές διαθέτουν μικρές επιχειρήσεις υψηλής δεξιοτεχνίας και low-tech. Η Σασουόλο, για παράδειγμα, είναι γνωστή για την παραγωγή κεραμικών, ενώ η Νογκάρα είναι γνωστή για την παραγωγή ξύλινων επίπλων. Άλλες επιχειρήσεις ειδικεύονται σε υφάσματα, κοσμήματα, υποδήματα, συσκευές και ανταλλακτικά, ρούχα και εργαλειομηχανές. Η Ιταλία διαθέτει επίσης πολλά χημικά προϊόντα και παραγωγή τροφίμων και ποτών σε όλη τη χώρα.
Η Αγροτική Βιομηχανία της Ιταλίας
Συνολικά 1,6 εκατομμύρια αγροκτήματα εντοπίστηκαν στην Ιταλία το 2010, τα οποία ανέρχονται συνολικά σε 12,7 εκατομμύρια εκτάρια γης. Το 63% αυτών των εκτάσεων βρίσκονται στη νότια Ιταλία. Σχεδόν όλες οι ιδιοκτησίες είναι οικογενειακές και έχουν μέσο μέγεθος τα οκτώ εκτάρια.
Η αγροτική παραγωγή απογειώθηκε με τον νόμο για τις αγροτικές μεταρρυθμίσεις (1950), ο οποίος αναδιένειμε τη γη και διευκόλυνε την αποτελεσματική χρήση της. Ο νόμος στη συνέχεια άλλαξε για να διορθωθούν οι αδυναμίες του. Οι αγροί με σιτηρά αντιπροσωπεύουν το 31% της γεωργικής γης, ενώ τα ελαιόδεντρα και οι αμπελώνες καταλαμβάνουν το 8,2% και το 5,4% της επιφάνειας, αντίστοιχα. Τα ζαχαρότευτλα αντιπροσωπεύουν το 2,4% της χρήσης γης και το 2,4% αφορούν κηπουρικές καλλιέργειες.
Η Νότια Ιταλία παράγει σε μεγάλο βαθμό εσπεριδοειδή και σιτάρι, ενώ η Βόρεια Ιταλία παράγει γαλακτοκομικά προϊόντα, καλαμπόκι, φρούτα, κρέας, σόγια, ρύζι και ζαχαρότευτλα.
Η Ιταλία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός κρασιού στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των δημοφιλών Piedmontese Barolo, Frascati, Barbaresco και Chianti της Τοσκάνης.
Η χώρα κατέχει ηγετική θέση στην παραγωγή φρούτων όπως πορτοκάλια, ακτινίδια, ροδάκινα, ελιές, δαμάσκηνα, λεμόνια, μήλα, κεράσια, βερίκοκα και σταφύλια. Η Ιταλία έχει επίσης ακμάζοντες τομείς αλιείας και κτηνοτροφίας.
Υπηρεσίες
Ο ιταλικός τομέας υπηρεσιών είναι ένας κλάδος που συνεχίζει να αναπτύσσεται. Το 68% των Ιταλών εργάζεται στον τομέα των υπηρεσιών, ο οποίος συμβάλλει στο 74% του ΑΕΠ της χώρας.
Ο τραπεζικός τομέας άκμασε στη μεσαιωνική Ιταλία και εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό συστατικό της σύγχρονης ιταλικής οικονομίας. Η UniCredit Bank κατατάσσεται μεταξύ των κορυφαίων στην Ευρώπη όσον αφορά την κεφαλαιοποίηση της αγοράς.
Η Ιταλία φιλοξενεί τη δεύτερη μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία στον κόσμο σε έσοδα, δηλαδή την Assicurazioni Generali. Οι πολίτες της Ιταλίας εξυπηρετούνται από ένα δίκτυο τραπεζών και άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων.
Η ακμάζουσα τουριστική βιομηχανία έχει πυροδοτήσει την ανάπτυξη υποδομών ξενοδοχείων και καταλυμάτων, καθώς και τουριστικών εταιρειών. Η ακτογραμμή των 4.600 μιλίων της χώρας διαθέτει πολλά λιμάνια που υποστηρίζουν τις θαλάσσιες μεταφορές.
Οι ιταλικές σιδηροδρομικές γραμμές δεν συνδέουν μόνο τις πόλεις της, αλλά και άλλα ευρωπαϊκά έθνη. Η Ιταλία έχει επίσης αναπτύξει ένα εκτεταμένο σύστημα οδικών μεταφορών εκτός από τις αποτελεσματικές αεροπορικές μεταφορές.
Ο τομέας των τηλεπικοινωνιών της Ιταλίας είναι εντυπωσιακός ως προς τον αριθμό των συνδρομητών και τα ποσοστά διείσδυσης του Διαδικτύου.
Εμπορικές συναλλαγές
Η θέση της χώρας στη Μεσόγειο της έδωσε τη δυνατότητα να καλλιεργήσει μια ζωντανή εμπορική δραστηριότητα, ειδικά με τη Βόρεια Αφρική, την Ανατολική Ευρώπη, καθώς και τη Μέση Ανατολή. Η συμμετοχή της Ιταλίας στην ΕΚ από το 1957 πολλαπλασίασε τις επιλογές συναλλαγών της. Η οικονομία της Ιταλίας, ωστόσο, άρχισε να καταγράφει ένα αυξανόμενο εμπορικό έλλειμμα με όλα σχεδόν τα έθνη και μόλις τη δεκαετία του 1990 καταγράφηκαν θετικά εμπορικά ισοζύγια.
Η Ιταλία είναι αυτή τη στιγμή ο 8ος κορυφαίος εξαγωγέας στον κόσμο. Το 2020, οι εξαγωγές της ανήλθαν σε 481 δισεκατομμύρια δολάρια. Μεταξύ των εξαγωγών της Ιταλίας περιλαμβάνονται προϊόντα μηχανικής, πολύτιμα μέταλλα, χαρτί, πέτρα, αεροσκάφη, υποδήματα και ρούχα, οχήματα, υφάσματα, τσιμέντο, ηλεκτρικός εξοπλισμός, εκτός από τρόφιμα και ποτά. Η Γερμανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελβετία και η Γαλλία είναι οι κύριοι εξαγωγικοί εταίροι της Ιταλίας.
Οι εισαγωγές της Ιταλίας το 2016 αποτιμήθηκαν σε 429 δισεκατομμύρια δολάρια. Το μεγαλύτερο μέρος των εισαγωγών της χώρας αποτελούν τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, ορυκτά, αυτοκίνητα, βασικά μέταλλα, προϊόντα μηχανικής, πλαστικά και χημικά. Η Ιταλία συναλλάσσεται κυρίως με εδάφη της ΕΕ και άλλες χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα.
Μία Απάντηση
Υπέροχο
Μάθαμε απλά και συνοπτικά !!