Ο ποταμός Murray βρίσκεται στη νοτιοανατολική Αυστραλία. Είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Αυστραλίας, με μήκος 2.508 χιλιόμετρα. Εκτείνεται στη Νέα Νότια Ουαλία, τη Βικτώρια και τη Νότια Αυστραλία.
Μάλιστα οι παραπόταμοί του περιλαμβάνουν πέντε από τους επόμενους έξι μεγαλύτερους ποταμούς της Αυστραλίας.
Η πορεία του ποταμού
Ο ποταμός Murray υψώνεται στις Αυστραλιανές Άλπεις, αποστραγγίζοντας τη δυτική πλευρά των ψηλότερων βουνών της Αυστραλίας.
Έπειτα ελίσσεται βορειοδυτικά στις πεδιάδες της ενδοχώρας της Αυστραλίας, σχηματίζοντας τα σύνορα μεταξύ των πολιτειών της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Βικτώριας.
Στρίβει νότια στο Morgan, φτάνοντας στην ανατολική άκρη της λίμνης Αλεξανδρίνα, η οποία παρουσιάζει διακυμάνσεις στην αλατότητα.
Στη συνέχεια, το νερό ρέει μέσω πολλών καναλιών γύρω από το νησί Hindmarsh και το νησί Mundoo.
Εκεί ενώνεται με λιμνοθαλασσινό νερό από το Coorong προς τα νοτιοανατολικά πριν εκβάλλει στον Μεγάλο Αυστραλιανό όρμο.
Η ιστορία του
Ο ποταμός Murray παρέχει νερό σε περίπου 1,5 εκατομμύριο νοικοκυριά, σε φάρμες και άλλες επιχειρήσεις σε όλο το μήκος του.
Έχει τη δική του σημαία η οποία χρησιμοποιείται από το 1850. Στις μέρες μας υπάρχουν τρεις διαφορετικές εκδοχές της σημαίας που χρησιμοποιούνται από επιχειρήσεις και ατμόπλοια.
Κατά την περίοδο αιχμής του εμπορίου του ποταμού Murray (περίπου 1855 έως 1920), παρουσιάστηκαν εμπόδια στη διέλευση αγαθών και προϊόντων μεταξύ της Αδελαΐδας και των οικισμών Murray και πολλά πλοία ναυάγησαν εκεί.
Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που συνάντησαν τον ποταμό ήταν οι Hamilton Hume και William Hovell, οι οποίοι και διέσχισαν τον ποταμό όπου βρίσκεται τώρα το Albury, το 1824.
Το 1830, ο καπετάνιος Τσαρλς Στουρτ έφτασε στο ποτάμι και ονόμασε τον ποταμό Murray προς τιμή του Βρετανού Υπουργού Πολέμου και Αποικιών, Sir George Murray.
Το 1830, ο καπετάνιος Τσαρλς Στουρτ έφτασε στο ποτάμι και ονόμασε τον ποταμό Murray προς τιμή του Βρετανού Υπουργού Πολέμου και Αποικιών, Sir George Murray.
Οι τρεις πρώτοι άποικοι στον ποταμό Murray ήταν ο James Collins Hawker (εξερευνητής και τοπογράφος) μαζί με τον Edward John Eyre (εξερευνητής και αργότερα Κυβερνήτης της Τζαμάικα) και ο EB Scott (επιθεωρητής της εργατικής φυλακής Yatala).
Το 1852, ο Francis Cadell εξερεύνησε τον ποταμό με μια βάρκα από καμβά, ταξιδεύοντας 2.100 χιλιόμετρα.
Το 1858, ο ζωολόγος, William Blandowski, εξερεύνησε τον κάτω ρου του ποταμού Murray συντάσσοντας μια λίστα με τα πτηνά και τα θηλαστικά που υπήρχαν στον ποταμό.
Τον 19ο αιώνα, το ποτάμι υποστήριξε το εμπόριο ενώ τα πρώτα ταξίδια έγιναν με δύο βάρκες από τη Νότια Αυστραλία την άνοιξη του 1853.
Με την άφιξη του ατμόπλοιου ενθουσιάστηκαν περισσότερο οι κτηνοτρόφοι οι οποίοι αντιμετώπιζαν έλλειψη συγκοινωνιών λόγω των απαιτήσεων των κοιτασμάτων χρυσού.
Η αξία του ποταμού στο εμπόριο, έχρισαν την πόλη Echuca στην Βικτώρια το πιο σημαντικό εσωτερικό λιμάνι της χώρας. Για μια δεκαετία, από το 1874 και μετά, γνώρισε σημαντική ανάπτυξη.
Η πρώτη γέφυρα που διασχίζει τον Murray, η οποία χτίστηκε το 1869, βρίσκεται στην πόλη Murray Bridge, που παλαιότερα ονομαζόταν Edwards Crossing.
Τα διόδια της γέφυρας Murray που ίσχυαν στα πορθμεία της Νότιας Αυστραλίας καταργήθηκαν τον Νοέμβριο του 1961.
Το 1915, οι τρεις πολιτείες Murray – Νέα Νότια Ουαλία, Βικτώρια και Νότια Αυστραλία – υπέγραψαν τη Συμφωνία του ποταμού Murray. Η Συμφωνία είχε σκοπό να ρυθμίσει τη χρήση των υδάτων του ποταμού.
Η άρδευση όμως οδήγησε σε σοβαρά προβλήματα αλατότητας. Τόσο που η Αδελαΐδα αλλά και η Νότια Αυστραλία, η οποία εξαρτάται σχεδόν πλήρως από τον ποταμό Murray για την παροχή νερού, κατά καιρούς λάμβαναν νερό που σύμφωνα με τα κριτήρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ήταν ακατάλληλο για πόση.
Το πρόβλημα της αλατότητας του Murray είναι πλέον εθνικής σημασίας για την Αυστραλία.
Σήμερα, η περισσότερη κίνηση στο ποτάμι είναι για λόγους αναψυχής. Μικρά ιδιωτικά σκάφη χρησιμοποιούνται για θαλάσσιο σκι και ψάρεμα.
Ακόμα υπάρχουν πολλά ιστορικά ατμόπλοια με κουπιά και νεότερα σκάφη που προσφέρουν κρουαζιέρες που κυμαίνονται από μισή ώρα έως 5 ημέρες.
Οι πλημμύρες του ποταμού
Η πιο σημαντική πλημμύρα ήταν του 1956. Διήρκεσε έως και έξι μήνες και πλημμύρισε πολλές πόλεις στον κάτω ρου του ποταμού στη Νότια Αυστραλία.
Έγιναν τεράστιες ζημιές και στις τρεις πολιτείες και θεωρείται ως η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή της Νότιας Αυστραλίας, χωρίς ευτυχώς να χαθούν ζωές.
Η σημασία του ποταμού Murray
Οι λεκάνες απορροής όλων των ποταμών σχηματίζουν τη λεκάνη Murray–Darling, η οποία καλύπτει περίπου το ένα έβδομο της περιοχής της Αυστραλίας.
Μάλιστα παράγει το 54% των μήλων και το 95% των πορτοκαλιών της χώρας.
Οι σημαντικότεροι οικισμοί κατά μήκος της ροής του ποταμού, από τις πηγές του έως τον Νότιο Ωκεανό, είναι το Albury-Wodonga με 89.007 κατοίκους και το Mildura και Merbein με 35.451 κατοίκους.
Η πανίδα του Murray
Η περιοχή φιλοξενεί άφθονη άγρια ζωή, που υποστηρίζει πάνω από 350 είδη πουλιών, καθώς και πολλά είδη θηλαστικών, ερπετών και ψαριών.
Στον ποταμό Murray βρίσκουμε ψάρια όπως ο διάσημος μπακαλιάρος Murray, ο μπακαλιάρος πέστροφα, η χρυσή πέρκα, η πέρκα Macquarie, το γατόψαρο με ουρά χελιού, η αυστραλιανή αθερίνα και ο δυτικός κυπρίνος.
Ακόμα υπάρχουν και άλλα υδρόβια είδη όπως η κοντόλαιμη χελώνα Murray, Murray Καραβίδες, γαρίδες με πλατύ νύχια και η γαρίδα Macrobrachium με μεγάλα νύχια.
Bonus Fact: Ο Θρύλος λέει...
Ο ποταμός είναι ένα από τα σημαντικότερα συστήματα ποταμών σε μια από τις πιο ξηρές ηπείρους στη Γη ενώ παράλληλα έχει τεράστια σημασία για τους Αβορίγινες Αυστραλούς.
Σύμφωνα με τους κατοίκους της λίμνης Αλεξανδρίνα, ο Murray δημιουργήθηκε από τα ίχνη του Μεγάλου Προγόνου, Ngurunderi, καθώς κυνηγούσε το Pondi. Ο Ngurunderi κυνήγησε το ψάρι με σχεδίες και του εκτόξευε συνεχώς δόρατα.
Αλλά το Pondi χάραξε ένα μονοπάτι, σκαλίζοντας τους διάφορους παραπόταμους του ποταμού. Ο Ngurunderi αναγκάστηκε να δημιουργήσει νέες σχεδίες καθώς άλλαζε το ποτάμι.
Στο Kobathatang, ο Ngurunderi τελικά στάθηκε τυχερός και χτύπησε το Pondi στην ουρά με ένα δόρυ. Ωστόσο, το σοκ στο ψάρι ήταν τόσο μεγάλο που τον εκτόξευσε προς τα εμπρός σε ευθεία γραμμή σε ένα μέρος που ονομάζεται Peindjalang, κοντά στο Tailem Bend.
Ανυπόμονος ο κυνηγός και οι δύο γυναίκες του, έσπευσαν να πιάσουν το θήραμα τους και πήραν θέσεις ψηλά στον γκρεμό στον οποίο βρίσκεται τώρα το Tailem Bend.
Έστησαν ενέδρα στο Pondi αλλά απέτυχαν ξανά. Ο Ngurunderi ξεκίνησε εκ νέου την καταδίωξη αλλά έχασε τη λεία του καθώς το Pondi βούτηξε στη λίμνη Αλεξανδρίνα.
Ο Ngurunderi και οι γυναίκες του εγκαταστάθηκαν στην ακτή, για να υποστούν τελικά κακή τύχη με το ψάρεμα.
Αργότερα μετακόμισαν στη σημερινή τοποθεσία Άσβιλ. Οι δίδυμες κορυφές του όρους Misery λέγεται ότι είναι τα απομεινάρια από τις σχεδίες του. Είναι επίσης γνωστά ως Lalangengall ή τα δύο σκάφη.
