Flyting (να με συμπαθάτε αλλά δεν βρήκα ελληνική λέξη) ονομάζεται η τελετουργική, ποιητική ανταλλαγή προσβολών, και εξασκήθηκε κυρίως μεταξύ του 5ου και του 16ου αιώνα. Η λέξη προέρχεται από την αρχαία αγγλική λέξη flītan, που σημαίνει «διαμάχη» (η οποία προέρχεται από την παλαιά σκανδιναβική λέξη flyta που σημαίνει «πρόκληση»). Ανοικτόμυαλα αν το δεις, παρομοιάζεται με τις σύγχρονες «μάχες ραπ» (rap battles), οι αρχαίες αυτές ανταλλαγές θα γινόταν συχνά προκλητικές και θα περιλάμβαναν «κατηγορίες για δειλία ή σεξουαλική διαστροφή».
Η νορβηγική λογοτεχνία περιέχει πολλές ιστορίες με τους Θεούς να κάνουν flyting. Για παράδειγμα, στη Lokasenna, ο θεός Loki προσβάλλει τους άλλους θεούς στην αίθουσα του Ægir, ενώ στο ποίημα Hárbarðsljóð, ο Hárbarðr (o θεός Odin μεταμφιεσμένος) τα λέει ένα χεράκι με τον Thor.
Η πρόκληση των αυθόρμητων αυτοσχεδιασμών, σε μορφή στιχομυθίας ήταν ένας πολύ καλός τρόπος εκείνη την εποχή να δοκιμάσεις τη νοημοσύνη και την επινοητικότητα κάποιου. Χρησιμοποιήθηκε επίσης ως τελετουργικό τεστ στο Μπέογουλφ! Ο Ανφέρθ, ο υπηρέτης του Δανού λόρδου Ρόθγκαρ και που το όνομα του σημαίνει μη-ειρηνικός, ξεκινάει ένα flyting με τον Μπέογουλφ σαν μια ιδιότυπη συνέντευξη, που εκθέτει τους ισχυρισμούς του για το μεγαλείο του Ρόθγκαρ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ανακάλυψη της Βόρειας Αμερικής από τον Leif Eriksson
Το flyting όπως καταλαβαίνετε, ήταν ένα προϊόν μιας κουλτούρας που εκτιμούσε την πονηριά εξίσου με τη φυσική ανδρεία και τα στιχάκια (συγκεκριμένα οι σκαλικές μορφές στον πολιτισμό των Βίκινγκ) απαιτούσαν ένα πολύ πλούσιο λεξιλόγιο – κάτι που θεωρείται ως τρανή ένδειξη εξυπνάδας.
Στην Αγγλοσαξονική Αγγλία τώρα, το flyting λάμβανε χώρα σε γιορτές. Ο νικητής θα οριζόταν από τις αντιδράσεις όσων παρακολουθούσαν τις εκατέρωθεν προκλήσεις και θα έπινε μια μεγάλη κανάτα μπύρα ή υδρόμελο, ενώ στη συνέχεια θα προσκαλούσε τον ηττημένο να πιει κι αυτός.
Το Flyting αποτέλεσε ψυχαγωγικό μέσο και για τον λαό της Σκωτίας τον 15ο και 16ο αιώνα, όπου οι Μάκαρς (κάτι σαν βάρδοι) συμμετείχαν σε προφορικούς διαγωνισμούς της προκλητικής αυτής τέχνης, με συχνά σεξουαλικό και σκατολογικό περιεχόμενο. Το flyting επιτρεπόταν παρά το γεγονός ότι η ποινή για δημόσιες βωμολοχίες έφεραν πρόστιμο 20 σελίνια (πάνω από 300 λίρες σε σημερινές τιμές) για έναν άρχοντα ή ένα καλό μαστίγωμα όταν επρόκειτο για υπηρέτη. Ο Ιάκωβος ο IV και ο Ιάκωβος ο V ενθάρρυναν μάλιστα το flyting μεταξύ ποιητών για την ψυχαγωγία τους και περιστασιακά συμμετείχαν κι αυτοί μαζί τους. Το “Flyting of Dumbar and Kennedie” καταγράφει έναν τέτοιο διαγωνισμό μεταξύ του William Dunbar και του Walter Kennedy μπροστά στον Ιάκωβο τον IV, κατά το οποίο έχουμε και την πρώτη καταγεγραμμένη χρήση της λέξης σκατά ως προσωπική προσβολή.
Flyting εμφανίζονται και σε πολλά από τα έργα του William Shakespeare, του Nicholas Udall και του John Still, όλα γραμμένα την ίδια περίοδο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 10 ιστορικά γεγονότα που δεν ισχύουν έτσι όπως τα ξέρουμε
