Η σημαία των νησιών Φερόε ονομάζεται Μέρκιδ (Merkið) που σημαίνει πανό ή «σημάδι». Πρόκειται για μια τυπική περίπτωση νορδικής σημαίας με σταυρό. Ένας διπλός σταυρός κόκκινου χρώματος εσωτερικά και μπλε χρώματος εξωτερικά, τοποθετημένος σε λευκό φόντο, το οποίο συμβολίζει τον καθαρό ουρανό και τον αφρό της θάλασσας.

Ιρλανδοί μοναχοί ήταν οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν στα Νησιά Φερόε τον 6ο αιώνα μ.Χ. ενώ οι πρώτοι νορβηγοί έποικοι έφτασαν 200 χρόνια αργότερα και ασχολήθηκαν με την αγροτιά. Τον 9ο αιώνα ακολούθησαν και οι Βίκινγκς.

Πολλά σπίτια στα Νησιά Φερόε έχουν χλοοτάπητες στις στέγες τους, μια παράδοση που κρατάει εδώ και χίλια χρόνια. Όχι μόνο φαίνονται γοητευτικά, αλλά παρέχουν θερμομόνωση και προστασία από τη βροχή.
Το τηλέφωνο του πρωθυπουργού των νησιών είναι διαθέσιμο στον τηλεφωνικό τους κατάλογο.
Το Tinganes είναι η ιστορική τοποθεσία της φεροεϊκής κυβέρνησης στο Tórshavn και σημαίνει ο λιμενοβραχίονας του κοινοβουλίου ή σημείο κοινοβουλίου. Είναι ένα από τα παλαιότερα κοινοβουλευτικά μέρη συνάντησης στον κόσμο, μαζί με τον λόφο Tynwald στη νήσο του Μαν και το Þingvellir στην Ισλανδία.

Περίπου το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας των Νήσων Φερόε είναι ανανεώσιμη ενώ στοχεύουν μέχρι το 2030 το ποσοστό να αγγίξει το 100%.
Δεν υπάρχουν επίσημες φυλακές στα Νησιά Φερόε αλλά μόνο ένα βραχυπρόθεσμο κέντρο κράτησης στο Mjørkadalur, το οποίο χρησιμοποιείται για μη βίαιους παραβάτες που εκτίουν σύντομες ποινές. Οι κρατούμενοι που έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση 18 μηνών και πάνω, αποστέλλονται σε φυλακές στη Δανία.
Υπάρχουν μόνο τρία φανάρια σε ολόκληρη τη χώρα και όλα βρίσκονται στην πρωτεύουσα, Tórshavn.
Κανένα δέντρο δεν μεγαλώνει στα νησιά με φυσικό τρόπο. Υπάρχουν ελάχιστες φυτείες διάσπαρτες αλλά δεν θα βρείτε ντόπια δέντρα.
Υπάρχει έλλειψη γυναικείου πληθυσμού στις Νήσους Φερόε, έτσι οι άνδρες βρίσκουν όλο και περισσότερες γυναίκες από χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Έτσι στα νησιά ζουν περισσότερες από 300 γυναίκες από την Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες, που αποτελούν τις 2 μεγαλύτερες εθνικές μειονότητες.
Στα Νησιά Φερόε, δεν είστε ποτέ περισσότερο από 5 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα.
Μαζί με τη Νορβηγία, οι Νήσοι Φερόες ήταν μέρος του Βασιλείου της Δανίας από το 1380. Το 1948 όμως τα νησιά έγιναν μια αυτόνομη, αυτοδιοικούμενη περιοχή του Βασιλείου της Δανίας.
Οι Φερόες είναι ένα από τα λίγα έθνη που επιτρέπουν την φαλαινοθηρία. Δεδομένου ότι δεν γίνεται για το κέρδος, δεν έρχεται σε αντίθεση με την παγκόσμια απαγόρευση της εμπορικής φαλαινοθηρίας που ισχύει από τη δεκαετία του 1980. Η κυβέρνηση των Νήσων Φερόε τη περιγράφει ως «αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των Νήσων Φερόε» και οι κάτοικοι τους συνεχίζουν να κυνηγούν φάλαινες που δεν απειλούνται με εξαφάνιση.
Το 2006, το National Geographic Traveller επέλεξε τις Νήσους Φερόε ως τον πιο ελκυστικό προορισμό του κόσμου από μια επιλεγμένη λίστα 111 νησιών και αρχιπελάγων.
Η μεγαλύτερη λίμνη των Νήσων Φερόε, η λίμνη Sørvágsvatn, βρίσκεται πολύ κοντά στον ωκεανό και είναι γνωστή ως «η λίμνη πάνω από τον ωκεανό». Αν φωτογραφηθεί υπό συγκεκριμένη γωνία, φαίνεται ότι η λίμνη βρίσκεται στους βράχους ψηλά πάνω από τον ωκεανό ενώ στην πραγματικότητα, βρίσκεται πίσω από τα βράχια, μόλις 30-40 μέτρα ψηλότερα από τη θάλασσα.

Η αλιεία αντιπροσωπεύει περίπου το 97% όλων των εξαγωγών όπως επίσης και το μισό του ΑΕΠ της χώρας. Η δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανία είναι ο τουρισμός.
Ο Niels Ryberg Finsen, ένας γιατρός των Νήσων Φερόε, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1903 «σε αναγνώριση της συμβολής του στη θεραπεία ασθενειών, ιδιαίτερα εναντίον της φυματίωσης, με συγκεντρωμένη ακτινοβολία».
Το νησί Μίκινες (στα φεροϊκά: Mykines) είναι το δυτικότερο και το δέκατο τρίτο μεγαλύτερο σε έκταση με έκταση 10,3 τ.χλμ.. Στη δυτική ακτή του νησιού υπάρχει ο μοναδικός οικισμός, ο οποίος ονομάζεται επίσης Μίκινες και έχει πληθυσμό 10 κατοίκους.

Ο πληθυσμός των νησιών είναι αποτέλεσμα πρόσμιξης Σκανδιναβών και Κελτών. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι στους άνδρες επικρατούν κατά 87% τα γονίδια των Σκανδιναβών ενώ στις γυναίκες, το ποσοστό είναι 84% αλλά όχι σκανδιναβικά, μα κέλτικα (ιρλανδικά κ σκωτσέζικα)!
Ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης (έζησε το διάστημα 380 – 310 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας έμπορος, εξερευνητής και γεωγράφος από τη Μασσαλία της σημερινής Γαλλίας. Είναι γνωστός για το ταξίδι του που λέγεται ότι πραγματοποίησε στις θάλασσες της βόρειας Ευρώπης, κατά το οποίο έφτασε σε ένα νησί με το όνομα Θούλη. Υποθέτουμε σήμερα ότι αναφέρεται είτε στην Ισλανδία, είτε στις ακτές της Νορβηγίας, είτε στα Νησιά Φερόες ή τα νησιά Σέτλαντ..